Naïef: jeugdzorg

Oh, oh, hoe naïef kun je zijn als net gescheiden moeder?! Mijn jongste dochter kwam op een avond slapend thuis (van een paar dagen bij haar vader) en de volgende ochtend bleek ze brandwonden te hebben op beide handjes. Tja, wie bel je dan? Veilig Thuis natuurlijk! Lang leve de campagnes op televisie, die zijn kennelijk blijven hangen.
Je denkt immers oplossings- en resultaatgericht, dus als bezorgde moeder zijnde onderneem je actie en legt het verhaal huilend uit aan een onderzoeker van Veilig Thuis. Compleet buiten de vasthoudende medewerkers van Veilig Thuis gedacht… Wat bepaalde Veilig Thuis namelijk? ‘Gedurende het onderzoek loopt hoe, wie en wat bij wie de brandwonden zijn opgelopen, is er geen omgang.’ Wat stelt vervolgens de Raad voor de Kinderbescherming tijdens een zitting een week later: ‘Oh, Veilig Thuis die zet continu de omgang stop, daar moeten ze eens mee ophouden, de omgang wederom starten én ja, ik ben voorstander van hulp bij beide gezinnen in de vorm van opvoedondersteuning.’ De rechter verzekert de ouders dat deze hulp eraan komt.
Alleen…. Wat doet Veilig Thuis nadat ze lucht krijgen van het vonnis?! Die denken ‘hé, we zijn gepasseerd, wat doen we hieraan.’ Immers: de Raad voor de Kinderbescherming is leidend en Veilig Thuis heeft een adviserende rol. Veilig Thuis bepaalt dat de omgang pas gestart wordt nádat de opvoedondersteuning er is.
Ons gezin gaat straks de SCHIP-methode gebruiken: wat doet dat met kinderen wanneer ze hun ouders een paar maanden totaal niet mogen zien? En vervolgens maandenlang om de paar weken een uurtje op locatie in een onbekende omgeving én onder toezicht. Later hebben de kinderen totaal geen last van de scheiding, wél van het vele toneelspelen van de ouders. Ach, je kunt maar beter mee werken, anders….
Zouden er nog andere redenen zijn dat er steeds meer Nederlandse jongeren in de jeugdzorg belanden, naast de reclamecampagnes? Wellicht het niet kunnen loslaten van hulpverleners?!
‘Duidelijk is in ieder geval dat er geld bij moet.’ Haha, laat me niet lachen: wanneer de zorg op de juiste plek komt, levert het geld op. Op deze manier gaat het de samenleving nog een smak geld kosten. Niet alleen op korte termijn, juist op de lange termijn.
Ja, Veilig Thuis ik beloof plechtig: ik bel niet meer, nooit meer, wees niet bang. Ik zal jullie niet meer lastig vallen, óók niet wanneer mijn zoons verwaarloosd of mishandeld worden. Immers één keer tussen wal en schip belanden is genoeg. Toch?!