#studentintrein

Marit Tijhuis 12 jan 2019

Het is maandagochtend 5:50. Het dorp slaapt nog en mijn college begint om 8:30. Ik zet net mijn fiets op dubbel slot en loop naar het perron. Een stem schalt door de stationsspeaker. De trein die mij 140 kilometer verderop moet afzetten, is gecanceld. Andere mensen pakken ongerust hun telefoon voor een andere route. Ik niet. Ik ben opgelucht dat de trein niet rijdt.

Als de trein niet rijdt, heb ik een reden om weer in mijn bed te kruipen en het college te missen. Al is dat wel jammer, het was een interessant onderwerp. Het wegwerken van mijn slaaptekort is iets belangrijker.

Ik ben niet de enige die zo denkt. Met mij zijn er duizenden andere studenten die eerste treinen hopen te missen. Studenten die ook 300 kilometer per dag reizen en daarbij studiepunten proberen te halen. Het risico lopen te moeten stoppen met de studie vanwege vier uur zitten in de trein. Geen studentenleven kunnen beginnen door een heel groot kamertekort in de studiestad.

Zeg niet tegen mij dat ik voor een kamer in de omgeving moet kijken of me moet inschrijven op de grote sites. Zeg niet tegen mij dat reizen goed te doen is. Ik steek namelijk zo een verhaal af over de honderden berichten die ik al heb gestuurd, de ruim 20 hospiteeravonden a.k.a. vleeskeuringen die ik heb ondergaan en alle momenten waarbij ik moest staan in de trein. Een verhaal over gemiste tentamens en herkansingen in mijn vakantie.

Zorg er liever voor dat het huisvestingsprobleem veel breder opgepikt en aangepakt wordt. Laat je horen als student en als omstander. Niet alleen internationals krijgen niet de mogelijkheid om een studie te halen, ook natives wordt het op deze manier erg lastig gemaakt.

Hoe vaak je als student ook het gevoel krijgt niet leuk, gezellig, knap of oud genoeg te zijn voor een kamer, het is niet waar. Je bent niet de enige. Hier spreekt een doorgewinterde treinreiziger en hospitant die alles weet over vroeg opstaan, 1 minuut overstaptijd en geld terugvragen bij vertraging. Over om 22:30 weg moeten, uren wachten om drie kwartier geweldig over te komen en een ‘jammer, je bent het niet geworden’ berichtje zal ik dan nog maar zwijgen. Het is namelijk tijd voor actie. Spreek je uit als #studentintrein zodat ook jij binnenkort op kamers kan!