Koelkastlessen

Vandaag stond ik op. Ik had geen sokken aan. Dat heb ik nooit als ik opsta.

Toen ging ik naar de wc.

Er kwam een koelkast uit.

En toen? Toen wist ik het zelf ook even niet meer.

Ik ben gaan zitten, op mijn koelkast. Ben afgekoeld. Toen doorgegaan met mijn dag. Alsof er niks gebeurd was. Weet je nog die ene keer dat je uitgleed over je eigen broekspijp? Net zoiets.

Ja knikken en lachen, dat is ook net zoiets. Dat je denkt, nee, maar dat je knikt, ja. Ja, is goed mevrouw. En je krult je mondhoeken omhoog. En dan ga je door.

Ben stijf vandaag. Ik weet nog zo goed, dat ik vroeger niet zo kon schudden met mijn heupen. Maar ik kan je vertellen dat ik tegenwoordig salsalessen neem. Morgen weer. De docent zei dat ik over een week er wel klaar voor ben. Dus dan ga ik ervoor. Met wie zal ik morgen eten?

Ik moet me ook nog scheren. Over twee maanden ga ik naar het strand. Boterham, en door. Net zoiets.

Maar als suggestie, aan mezelf, stel ik voor dat ik morgen even stil sta. Misschien even terugkijk. In ieder geval een paar minuten. Moet te doen zijn. Als je de trein na een felle eindsprint op het nippertje haalt – om snel door te gaan naar je volgende afspraak – kijk je toch ook trots even terug?

Goed.
Koelkast.

Doe je mee?

#mindfulness