Tijd

Ik wist niet dat ik het in me had. Een zaterdagavond thuisblijven. Zwemmend in zelfmedelijden. Tranen vechtend bij een romantische comedy. Voordat ik deze film had opgezet, stond een tranen trekkend liedje eindeloos op herhaling. Eerder heb ik liefdesverdriet gekend maar zelden zo hevig als deze keer. Bijzonder hoe een relatie eenzijdig verbroken kan worden.

Het was nog maar dagen geleden dat ik haar lieve woordjes toefluisterde voor het slapengaan. Een appje stuurde tijdens haar werk, alleen om te zeggen dat ik aan haar dacht. Het was nog maar dagen geleden dat ik op een vrije middag door de stad dwaalde, opzoek naar een kleinigheid, voor wat ik toen nog dacht dat de liefde van mijn leven was. Op dit moment is ze dat gevoelsmatig nog, maar de tijd zal deze diepe wond moeten helen.

Maar die tijd is niet meer hetzelfde. In het verleden keek ik op een andere manier naar de klok. Als ik 60 seconde voorbij zag tikken, had dat een andere betekenis. Dan waren dat 60 secondes dichterbij een weerzien met haar. Nu zijn deze 60 secondes een minuut waarbij ik nooit meer in haar ogen kan kijken. Eén minuut meer waarin ik nooit meer mijn lippen tegen de hare kan drukken. Eén minuut meer waarin ik nooit meer haar hand over mijn lichaam kan voelen.

Elke minuut vanaf nu, is een minuut zonder haar. De minuten tellen op. Tijd gaat verstrijken dat ik zonder haar ben. Tijd moet verstrijken dat ik zonder haar ben. Ik zal mijn leven opnieuw moeten gaan inrichten. Ik moet een nieuwe invulling vinden voor de vaste zondagmiddag met diner bij mijn schoonouders. Een avondje bankhangen moet voortaan enkelvoudig worden ingevuld. Zelfs het verplicht middagje winkelen ga ik missen.

Voor nu heb ik een periode van zelfmedelijden ingelast. Een periode waarbij ik mijzelf mag afsluiten van de buitenwereld. Even geen nieuwe impulsen. Even tijd om te wennen aan mijn nieuwe bestaan. Op dit moment lijkt de tijd een vijand, een tegenstander, een confrontatie met mijn pijnlijke liefdesbreuk. Hopelijk ga ik tijd weer waarderen. Dat ik weer ga ervaren dat er te weinig tijd in een dag zit.