Op zoek naar..

Oh jee, is dit nou wel zo’n goed idee. Op zoek zijn naar iets doet aan alsof ik iets moet vinden dat mij compleet maakt. En toch doe ik het. Ik ben niet de enige. Mensen staan massaal op datingsites en apps. Op zoek naar die ene. Die leuke. Die het leven leuker maakt. Ik dus ook. Na van alles tegen te zijn gekomen en elke keer het gevoel te hebben van.. dit is em niet, was ik er een tijdje klaar mee. Maar ja, het lonkt. Dat verlangen blijft er. Ook al heb ik een fantastisch leven. Ik red het prima alleen. Hoe komt dit? Het is ons voorbeeld. Stellen. Paren. Samen. Getrouwd. Dat is wat hoort.

Een jaar of 10 geleden hoorde je er als alleenstaande niet bij. Het was taboe. Dat trekt nu bij al moet ik nog steeds horen “goh moet jij niet eens aan de man?”. Net of het niet oké is om alleen te zijn. Het is een maatstaf geworden. Ik ben 34 jaar. Vrijgezel. En ook nog geen kinderen. Daarmee val ik al helemaal buiten de boot. Tjonge, nog 6 jaar.. dan zullen je eierstokken wel rammelen of niet? Dit soort vragen komen nogal eens voor. Vooral gevraagd door mannen. Want die zijn opeens in overvloed alleen dan wel met kinderen. Opeens is het aantal vrijgezellen overvloedig. Het aantal scheidingen rijzen de pan uit. Het is niet meer taboe. Je hoort steeds vaker “ik ben single papa van 3 kids” of BAM (bewust alleenstaande moeder). Mensen kiezen voor zichzelf. Niet meer tot de dood ons scheidt en bij elkaar blijven in diepe ellende. Nee, geluk is ook een maatstaf geworden. Een bestemming. Die je met elkaar moet lijken te behalen. Als ik met hem ben dan… Nee, ook dat doet aan alsof mensen alleen niet gelukkig kunnen zijn.

Ik geloof dat geluk iets is waar je voor kunt kiezen. Voor jezelf. Een keuze dus. Dat eigenlijk door niets of niemand wordt bepaald. En dus niet kan worden beïnvloed door de buitenwereld. Alleen kan worden versterkt. Dit zie ik ook zo voor een relatie. 1+1 = 3. Alleen dan deel ik mijn fijne leven met een ander. Dus ik blijf nog even lekker vrijgezel want wie weet kom ik mister right volgende week al tegen! En zo niet dan blijf ik tot die tijd een fijne 1,5 😉