Sinterklaas, de enige echte?

Goh, wat is er toch een verscheidenheid aan sinterklazen op deze wereld. En het leuke is: de kinderen maakt het werkelijk helemaal niets uit.

Vandaag een sinterklaas gezien in winkelcentrum Hoge Vucht waarvan ik dacht dat die op zijn knieën zat. Toen ik deze hulpklaas nog eens beter bekeek bleek hij gewoon écht zo klein te zijn. De sinterklaas van Madurodam was ontsnapt en in Breda terechtgekomen. Fantastisch om te zien hoe Klaasje de kinderen recht in de ogen aan kon kijken en waarbij een enkele gelovige nog net iets boven deze sympathieke Klaas uitstak.

Ook kwamen er foto’s over Facebook voorbij geplaatst door collega-zwembadmedewerkers die ik met plaatsvervangende schaamte heb bekeken. Ik wist niet dat er in deze tijd nog zulke slechte sinterklaas-pruiken gemaakt werden. Ik dacht écht: Als er nu nog iemand geloofd dat dit de echte sinterklaas is dan weet ik het ook niet meer. Dit leek meer een verre neef van Sinterklaas te zijn dan de Sint zelf. Maar aan de lachende kindergezichten te zien maakte dit ook niemand iets uit, al zullen de al wat ‘minder gelovigen’ hier naar mijn idee toch wel het laatste zetje hebben gekregen richting een verder ongelovig bestaan.

Het was vandaag druk met sinterklaas-achtigen. Zo kwam er ook nog één voorbij die een (niet nader bij naam te noemen) oom van mij zover heeft gekregen een liedje voor hem te zingen. De echte sinterklaas weet volwassenen- en kinderhumor te combineren en maakt er voor jong en oud een feestje van.

Het hele verhaal is een sprookje, een prachtig sprookje. En of die Piet nou vegen heeft, zwart of bruin is: De gelovige kinderen geloven toch wel.

Laat dit sprookje nog lang bestaan, het is een prachtig feest!