Skinnydippers gluren

Boem, Boem, Boem, Boem. Het was inmiddels bijna 5.00 uur in de ochtend, of de nacht, het is maar vanaf welke kant van de dag je het bekijkt. De DJ van het feest was overgegaan op hardstyle, een muziekgenre dat wat mij betreft niet meer in de categorie ‘muziekgenre’ valt, maar in de categorie ‘herrie en geluidsoverlast’. Ik liep weg van de dansvloer, naar de frisse buitenlucht. En eenmaal buiten trof ik gelukkig een aantal mensen aan die net zoals ik een voorkeur hadden voor de zwoele zomernacht, in plaats van een dansvloer vol stampende mensenlijven.

Tja, hier stonden we dan. Alle zes hadden we geen zin om nu ‘al’ naar huis te gaan. De nacht was nog zo zinderend mooi, en de stad zou pas over een tijdje ontwaken. ‘Wie heeft er zin om te skinnydippen?’, riep iemand. Ja, alle zes wel. Wat is er mooier dan een nachtelijke zwempartij, onder een heldere sterrenhemel, in een gezelschap naakte lichamen van mooie jongmensen van gemengd geslacht? Niks toch.

Toen we bij het nabijgelegen riviertje kwamen, trokken we snel onze kleren uit om ons over te kunnen geven aan een verfrissende duik. Na een paar minuutjes in het water was de roes van het feestje voor al weer een vrij groot deel verdwenen, en begon het water aardig koud te worden. We klommen uit het water en liepen richting het hoopje met onze kleren, om onze naaktheid weer te kunnen bedekken, en ons weer geheel in lijn met de goede zeden in de stad te kunnen begeven.

Tot onze verbazing werden we bij onze kleren echter opgewacht door een echtpaar van middelbare leeftijd dat de hond aan het uitlaten was. In plaats van terug te springen in het water stond ik verbaasd naar het verbaasde echtpaar terug te kijken. Wie staat er nu al om 5.00 uur ‘s ochtends op?! Na enkele verdwaasde momenten, kwamen we allemaal tot onze positieven en bedekten we zo goed als het ging onze schaamtestreken met onze handen, in de hoop dat onze borstjes en worstjes niet te lang geopenbaard waren aan de vorsende en berispende blikken van de oudjes.

Wat we aan het doen waren? En of we de weg wisten hier in de buurt?

Even later fietste ik naar huis en voelde ik me gelukkig. Ik mijn nachtelijke duik, het echtpaar een smeuïg verhaal op de volgende familieverjaardag. Toen even later de ochtendzon boven de horizon tevoorschijn kwam, en de stad in een oranje gloed vatte, begreep ik ook waarom het echtpaar al zo vroeg op pad was. Een goede tijdsbesteding voor als ik later groot ben, zo’n ochtendwandeling met oogverblindend uitzicht.