Stuurlui

Ik weet best wat ik wil. Bijvoorbeeld reëele kansen voor iedereen op de arbeidsmarkt, een nationale zorgverzekering en terugdringen van (super)fijnstof. Je zou haast zeggen dat dit het stemmen bij voorbaat al makkelijk zou moeten maken. Vanaf het moment dat ik mocht stemmen heb ik dit recht altijd braaf gebruikt. Eerst beïnvloed door mijn omgeving daarna door zelf na te denken over de maatschappij. Nu ik in een fase ben gekomen waarin ik wederom mijn richting moet bepalen raak ik toch in verwarring.

Even terug naar af. De Centrale bank in Basel trek aan alle touwtjes met Brussel als verlengstuk. Zijn tentakels reiken tot ieders huishouding. Wij mogen op kleinere schaal onze eigen regering kiezen die weer onder druk staat onder een zware bankenlobby. Er is echter iets met onze democratie aan de hand. Bij onze Noord Amerikaanse vrienden is democratie heel overzichtelijk. Een 2 partijenstelsel. What you get is what you see. Wij zijn in het andere uiterste verzeild geraakt. Wij kunnen uit 28 partijen kiezen. De verdeeldheid in ons land is zo groot geworden dat er meer compromissen dan ooit gesloten moeten worden om tot een fatsoenlijke formatie te komen. En het is lang geen uitgemaakte zaak dat de partij met de meeste stemmen ook daadwerkelijk gaat meeregeren. Het is uiteindelijk nog maar de vraag of degene aan wie ik mijn mandaat toevertrouw zich sterk kan maken voor mijn wensen.

Waar is stemmen dan nog goed voor. Het blijft immers een gok. Vooralsnog moet ik u het antwoord schuldig blijven maar toch liever dit dan een dictatuur. Er bestaat zelfs een partij voor niet stemmers. Dus niet stemmen kan ook niet meer. Een partij voor ongeldige stemmers staat niet op de lijst dus blanco stemmen kan nog altijd. Onze democratische maar eeuwig bemoeizuchtige Overheid wil graag bepalen wat we moeten consumeren en blijft er maar op hameren dat roken dodelijk is. Volgens mij is geboren worden zeker dodelijk. Nu schreeuwt Overheid dat je maar beter kan gaan stemmen. Overheid roept nog net niet dat je anders geen recht van spreken hebt. Jarenlang heb ik op deze manier gedacht maar is dit wel zo. Niet stemmen is geen synoniem voor niet nadenken. Zijn niet stemmers geweldige stuurlui aan wal of moeten we een matige schipper op de brug aanstellen. Stemmen ? Ik weet het nog niet zeker maar wat ik wel weet is dat democratie in Nederland een verdomd ingewikkeld ding is.