Ik zit op Netflix

Het is eind januari en misschien is er wel weer een plekje vrij in de kleedkamers van de sportscholen. Of loopt de goede-voornemens-hype dit jaar tot maart? Ik zou het niet weten. Wanneer mij wordt gevraagd welke sport ik beoefen is mijn standaard antwoord: Ik zit op Netflix.

Dat is ook het antwoord op de vraag wat ik van de nieuwe president van de Verenigde Staten vind. Ik vind Kiefer Sutherland een uitstekende president in Designated Survivor. De mompelende acteur is nauwelijks te volgen, maar dat blijkt een goede eigenschap te zijn voor een president. Er komt geen verstaanbaar onvertogen woord over zijn lippen. In Nederland zouden we moeten overwegen om Frank Boeijen, Mark Rutte te laten opvolgen.

Zo creëer ik door on demand tv een hele eigen werkelijkheid. Nu het echte nieuws wordt gedomineerd door de moordenaar van Fortuyn en Donald Trump haak ik af. Al Netflix-end probeer ik door de wintermaanden te komen. Wanneer ik toevallig toch een glimp van het journaal opvang maak ik mijzelf wijs dat het maar een rampenfilm is.

Op mijn werk weten ze het al. Ik wil bij de koffieautomaat niet praten over het altijd gapende zoontje van Trump. En al helemaal niet over de vraag of de beroemdste uitkeringstrekker van het land, Van der G., echt de trein heeft gemist. Ik wil het hebben over Thomas Shelby, het hoofd van de Peaky Blinders. En de soundtrack van die serie met dat geweldige nummer van Nick Cave. Wat, wanneer en waar de blondjes Geert Wilders en Marie Le Pen met elkaar doen wil ik niet weten. Mij interesseert nog slechts wanneer het nieuwe seizoen van Homeland begint. Ik mis dat andere blondje, de bipolaire Carrie Mathison.

Natuurlijk kan deze neiging om de werkelijkheid te ontvluchten niet voort blijven duren. Maar iedereen verdient toch een vakantie van de realiteit? Met de komende verkiezingen in het vooruitzicht heb ik recht op een adempauze! Ik heb Narcos nog niet gezien en Fargo schijnt ook goed te zijn. Voor ik weer netjes en geïnteresseerd naar het journaal van 8 uur zap wil ik nog een paar seizoenen van The Blacklist inhalen. Als de media het belangrijke nieuws niet meer van het nepnieuws kunnen onderscheiden sluit ik mijzelf er even voor af. Ik zit op Netflix! Toch zeker tot na het songfestival in mei.