BRIGITTE BARDOT EN PKN in samenhang beoordeeld

“In 1987 werd Brigitte Bardot veroordeeld vanwege ‘het aanzetten tot rassenhaat’ op grond van een open brief die zij had gepubliceerd in de Franse krant ‘Le Figaro’. In die openbrief hanteerde zij een nieuw begrip: ‘buitenlandse overbevolking’. Eén jaar later werd zij weer veroordeeld, Dit keer, omdat zij het had betreurd dat de Franse identiteit en Franse tradities teloor waren gegaan. Er was sprake van vermenigvuldiging van moskeeën, terwijl de kerklokken waren stil gevallen. Weer twee jaar later, in 2000, werd Bardot veroordeeld op grond van wat zij had geschreven in het tweede deel van haar mémoires. In ‘Le Carre de Pluton’ (1999) had zij ‘haar land, haar vaderland’, een land genoemde dat was overspoeld door buitenlanders, in het bijzonder moslims. In 2003 kwam Bardot in ‘Un cri dans le silence ’ opnieuw in conflict met de Franse justitie, omdat zij de aanslagen van september 2001 in verband bracht met de islam. Opnieuw waarschuwde zij voor de islamisering van Frankrijk. Zij sprak van toenemende infiltratie die vergaande invloed zou hebben op de gang van zaken in het land. (…)Bardot’s evenknie de Italiaanse Oriana Fallaci publiceerde een trilogie die niet alleen een felle tirade tegen de islam en het islamisme is, maar ook tegen de politiek correcte elite die de gevaren waar het ons voor plaatst systematisch blijft ontkennen. ‘Jullie begrijpen niet, willen niet begrijpen dat er een omgekeerde kruistocht gaande is.’ (…) Fallaci voorspelde meer aanslagen dan die zojuist in de Verenigde Staten hadden plaatsgevonden.” Aldus Paul Cliteur in zijn boek ‘Bardot Fallaci Houellebecq Wilders’. De voorspellingen zijn uitgekomen. De elite wijt de zege van Trump aan ‘boze blanke mannen’. Zonder vrouwen, de helft van het electoraat, had hij het evenwel niet gered. Dappere vrouwen zoals Bardot en Fallaci hebben hun mond opengetrokken en niet de mannen. Die hebben het liever te pas en onpas over vrede. Zo vindt René de Reuver van PKN dat ‘de islam een godsdienst van vrede is. Het kernwoord is salaam. Dat betekent vrede’,zo proclameert hij in de Telegraaf van 7-1-2016. Dit is slechts deels waar, omdat deze vrede niet onvoorwaardelijk wordt verkregen. Het woord ‘islam’ betekent namelijk ‘overgave of onderwerping’. Wie zich overgeeft is muslim en komt zo tot salam (vrede). Maar wie van wil dat? Scriba De Reuver zegt ‘het gesprek over geweld te willen aangaan’, maar bij een dialoog is het kernwoord ‘waarheid’, want met halve waarheden kom je nimmer tot eerlijk gesprek.