Stijlloos

johnschurer 8 dec 2016

Ik ga weer eens lekker achter overhangen op mijn bankje in de tweede kamer. Het is het achterste bankje, heerlijk geen pottenkijkers. Laptoppie erbij, handen gevouwen achter mijn hoofd, koptelefoon op, mijn telefoon aan de rechterkant voor mijn whatsappies,de koffiejuffrouw mooi in de buurt, kussentje in de rug ik ben helemaal het mannetje.

Voor mij liggen twee papiertjes. Een blauwe en een rode. Blauw “ik ben voor” en rood “ik ben tegen”. Twee reservepapiertjes heb ik nog in mijn binnenzak want je weet maar nooit als ik in slaap val en het koppie valt om dan kan ik mijn werk niet meer doen. O ja,ik heb ook nog een mooi opmaakdoekje opgevouwen in het boven zakje van mijn tweedjasje. Dat gebruik ik als ze mij vragen of ik ook spreektijd wil. Als ik zwaai met dat doekkie dan hoef ik geen spreektijd maar als ik mijn neus er in snuit geef ik aan dat ik de luchtwegen vrij maak voor een microfoondienst alwaar ik een vraag stel die komt uit Pieterburen, iemand die is aangesloten bij mijn partij.

Jawel, ik ben het mannetje. Het was een idee van mijn vrouw. Gon zei “pleur jij eens een keer de deur uit ben het ff zat. Ga wat doen,zorg dat er wat eurootjes binnenkomen in plaats van steeds achter die PC te zitten, zoek een tweede kamer”.En daar zit ik dan. Geweldig ik zie Rutte dichtbij, geef Pechthold een handje en maak een mooie foto van Geert die ik direct doorstuur via mijn watsappie naar Henk krol want die wilde mij niet. Wat kan het leven toch mooi zijn.

Als ik thuis kom lever ik mijn broodtrommeltje in bij Gon,doe mijn pantoffels aan en ga kijken naar het NOS Journaal. Ja een item in de tweede kamer en jaaaaa ik zie mijzelf zitten. Ik zou even zwaaien naar Gon en het stond erop. Wel voorzichtig want het staat wat lullig natuurlijk. Maar wat ik ook zag was dat de koffiejuffrouw, Rutte, Geert,en nog vele anderen pontificaal in beeld achter mijn rug de middelvinger opstak.

De volgende dag nam ik twee brommerspiegels mee zodat ik precies kon zien wat er achter mijn rug gebeurde. Ik zat er alleen. Geen hond te zien. Vond het al zo stil op straat.Hoe kan dat nou. Eerst achter mijn rug om rare capriolen uithalen en dan mij alleen laten zitten. Ik appte Gon, er is geen mens hier. Twee uur later appte ze terug "ben net wakker het is ook zondag eikel ik draai me nog even om". Ik appte mijn gewaardeerde lid in Pieterburen dat ik zelfs zondags aanwezig ben voor hem. Hij appte terug "ik ben geen lid meer je hebt te weinig stijl". Pff ik ga mij afsplitsen