Mijn verhaal, mijn adoptie.

De start van mijn leven is anders begonnen dan bij de gemiddelde mens. Ik ben op straat te vondeling gelegd. Ik was ik nog maar 5 dagen oud. Ik ben naar een kindertehuis gebracht. Waar ik onderdak kreeg en wat zorg. Ik had nu een kans gekregen, een kans om bij nieuwe ouders terecht te komen. Bij ouders die wel voor mij kunnen zorgen, bij ouders die mij nooit meer in de steek zullen laten. Maar er zijn nog steeds kinderen die geen zekerheid in hun leven hebben en zij staan er alleen voor. Het is triest om dat te weten. Ik heb 1,5 jaar in een kindertehuis gewoond. Ik weet er zelf niks meer van, maar het zal vast niet erg goed zijn geweest. Alhoewel, wel goed genoeg, anders zou ik hier nu niet zijn. Tenminste dat denk ik, het is toch de harde waarheid. Te veel kinderen en te weinig verzorgers. Ze zullen al die kinderen vast niet allemaal evenveel aandacht kunnen geven. Als ik denk aan de kinderen die nu nog in een kindertehuis leven, zou ik hun ook een beter leven willen geven. En toch is dat ook mijn leven geweest. Mijn geboorteland is China, maar ik zou er niet zomaar weer heen willen. Als ik er heen zou gaan, zou dat een zoektocht worden. Een zoektocht naar biologische familie, een zoektocht naar mijn roots. Voor een gemiddeld persoon van mijn leeftijd is het normaal om bij je biologische ouders te wonen.Je weet niet beter. Maar de gedachte dat ik mijn biologische ouders zou vinden, dat ik ze in het echt zie. Het is zo’n onwerkelijke gedachte, maar ik heb aan de andere kant niet zo veel hoop. Misschien zijn mijn biologische ouders al overleden, misschien zijn ze niet meer in mijn geboortestad. Misschien is het wel een verloren zaak. Het is een lastig verleden voor de meeste geadopteerden. Je bent zomaar in de steek gelaten, dat hoort niet te gebeuren. En dat vind ik echt. Stel je voor dat je in het kindertehuis was opgegroeid. Stel je voor dat je nu op straat was beland, omdat je te oud was geworden. Hier is een toekomst, met die situatie in China niet. Zo zou ik in China geen opleiding kunnen volgen, zou ik helemaal geen familie meer hebben en geen goede (gezondheids)zorg. Ga zo maar door. Het is hier beter. Dat weet ik zeker.