Congrats Donald Trump

Gefeliciteerd Trump, met je overwinning. Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze woorden met moeite uit mijn keelgat pers. Ik ben geen politicus en ook geen deskundige, dus mijn aversie voor jouw overwinning is puur gebaseerd op een onderbuikgevoel. Maar als iemand dat zou moeten begrijpen dan ben jij dat wel, tenslotte ben jij ook geen politicus of deskundige. Maar oké, we hebben het hier even over jou als nieuwe president van Amerika en de ‘selfmade’ man die het land weer groot wilt maken. Mooie woorden en ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat het je lukt.

Ik denk dat ieder land mensen zoals jij nodig heeft. Mensen die de spreekbuis zijn voor een grote groep mensen die ontevreden zijn over de situatie in hun land. Dat zijn er namelijk nogal wat, ook hier in Nederland. Bij onvrede komt ook vaak het gevoel van onmacht kijken. Je wilt graag dat het anders gaat, maar je weet niet hoe je het moet veranderen. Dan is het prettig als er mensen zijn die niet schromen om van de daken te schreeuwen wat er allemaal mis is. Dit zorgt voor herkenning bij die groep. Want eigenlijk willen ze allemaal schreeuwen, maar niet iedereen wordt gehoord. Dus ga je terug naar je primitieve instincten en schaar je jezelf achter diegene met de grootste mond en de meeste invloed.

Dat is namelijk precies de reden waarom jij gewonnen hebt. Jij bent diegene die de onvrede van het volk uitspreekt. Maar gaan we dan niet aan een ander belangrijk punt voorbij? Ben jij ook een president?’ Of ben je slechts een oranje olifant in een porseleinkast? Kun jij beloftes waarmaken en Amerika beter maken voor iedereen? Is Amerika voor jou meer dan een winst- en verlies rekening? En wat misschien nog wel belangrijker is, kun je soms ook even stoppen met schreeuwen en de zaken afwegen voordat je zomaar wat roept? President zijn, vraagt soms ook om een diplomatieke en verzoenende houding. Schreeuwers hebben we namelijk genoeg, wat we nodig hebben zijn wereldleiders die orde op zaken kunnen stellen zonder hierbij al te veel haantjesgedrag te vertonen. En leiders die er zeker alles aan doen om onnodig bloedvergieten te voorkomen. Als je dat niet kan, dan ben ik bang dat al die ontevreden en schreeuwende mensen straks de deksel op hun neus krijgen en daar heel stil van worden.