ADE en de buurt doet mee

Het is vrij vroeg in de ochtend tijdens mijn morning-sportieve-walk en langs het Westerpark lopen groepjes mensen. Het ene groepje alsof ze net naar een Halloween Zombie Party zijn gegaan, het andere groepje alsof er een jolig verjaardagsfeestje is geweest. Ik moet hen passeren. Het werd een snelwandelinhaalmanoeuvre. Ik werd echter snel op de schouders getikt. En gevraagd of ik ‘het ook zo gruwelijk vet’ had gehad. ‘Man man man… dit was genieten met een mega G’. Ik beet mijn tong af niet nog twee letters toe te voegen die het genieten waarschijnlijk hadden versterkt. Aangekomen in mijn straatje zie ik diverse groepjes auto ‘s inklimmen. Allen met blikjes monsterlijke energieverschaffers. Tegen een boom en een fietsenrek wordt even een plaspauze gehouden. Ik ga naar binnen en hoor aan de achterkant van mijn huis dat de buren nog even een lekkere stevige afterparty houden. Hardbeukende beats, die de laatste restjes vreudgesnoepjes nog activeren. Amsterdam wordt en is overgenomen door een mega stroom dansliefhebbers en de stad spekt even lekker bij. Het is bizar hoe het nacht en dagleven blenden in een 24 uurseconomie. Miljoenen omzet, duizenden liefhebbers en uren vol muziek. Iedereen is even fan van Amsterdam. Ondertussen zullen de ‘echte’ bewoners al hun lijstje klaar hebben met overlast-klachten. Het feit dat Nederland met de beste DJ ter wereld, een supergroot dansevenement en een waanzinnig aanbod aan clubs, feestjes en dansmogelijkheden even het centrum van de wereld lijkt, is toch ook wat waard? Ik hou hiervan. Helaas, voor mijn buurvrouw geldt dit echter niet, zij stond vloekend en blikjes wegvegend voor de deur. ‘Die teringdansjunks met hun teringzooi’ Ze foeterde door. Haar nachtrust, parkeerplek en nu dan voordeur moeten continue lijden onder de ‘drugs-lol’ van die ‘provinsiejalen’. ‘Jij zal ook flink balen denk ik?’ Ik keek even verschrikt. ‘Eh…ik vind het wel erg bijzonder en leuk eigenlijk, los van de overlast hoor, maar dat we dit kunnen bieden qua muziek en mensen vind ik wel gaaf’. “oh ja? Van die klote beats met van die junks? Oh… ik zie het al aan je… Je klappert als een malle met je kaken’. Dat ik in in een redelijk luchtig outfitje voor 08 uur ‘s ochtends buiten sta na een sportieve inspanning, is geen excuus. Ik ben officieel ook een schorriemorrie verklaard. Ik wens haar een fijne dag. “Nou…en jij dan ook nog veel plezier. Hou je het wel netjes?’ Ik knik heel hard ja, bijna namens alle overige dansliefhebbers.