De werknemer als wegwerpproduct

Volgens de wet (art. 6:95 BW) bestaat de schade in vermogensschade en eventueel ander nadeel. Alle schade dus. In het arbeidsrecht heeft de zgn. kantonrechtersformule, met o.m. als factoren leeftijd en dienstjaren, een weg gevonden. In het nieuwe ontslagrecht (1 juli 2015) geldt echter een geheel nieuwe regeling. Niet de rechtvaardigheid, maar vooral ‘andere doelen’ worden nagestreefd, ‘namelijk het voorkomen hoge ontslag vergoedingen’, ‘het bevorderen van transitie naar een andere baan’. Feitelijk wordt het eeuwenlange principe van VOLLEDIGE schadevergoeding, in dit geval voor de ontslagen werknemer, overboord gezet. Wispelturigheid van de werkgever mag geen reden tot ontslag zijn of dat hij een goedkopere (jongere) kracht kan aannemen. De werknemer moet sedert 1 juli 2015 met een zgn. transitievergoeding genoegen nemen. ‘De rechtvaardigheid is daarbij ver te zoeken’, stelt mr. Cees Freeke, ‘het voorkomen van hoge ontslagvergoedingen is namelijk geen valide reden’. De transitievergoeding wordt als volgt berekend: 1/6 maandsalaris per 6 maanden over de eerste 10 jaar en daarna ¼ maandsalaris per 6 maanden. De transitievergoeding is maximaal € 75.000,- euro bruto of een bedrag gelijk aan het jaarsalaris als dat hoger is dan 75.000,- euro bruto. Bestaat de arbeidsovereenkomst TEN MINSTE TWEE JAAR, dan heeft een werknemer bij het einde van de arbeidsovereenkomst recht op een transitievergoeding. Het laat zich verstaan dat de werkgever tegenwoordig vooral contracten van een half jaar geven en dat binnen twee jaar volgt ontslag. Politici, met name Asscher en Pechthold, haasten zich om te zeggen, in het zicht van de verkiezingen in 2017, te zullen gaan sleutelen (of verstond ik toch ‘leuteren’) aan het door HEN ZELF OPGERICHTE bouwval van slechte arbeidsverhoudingen en vergoedingen. De werknemer blijft een wegwerpproduct. Hoogopgeleiden en directeuren goede doelen, nutsbedrijven, zorginstellingen, enz. zullen evenwel op basis van contractsvrijheid afwijkende afspraken te maken (incl. graaibonussen). Voorbeeld. De ontslagen werknemer heeft 40 dienstjaren en 43 ‘gewogen’ dienstjaren. Werknemer: 3000 x 43 (gewogen dienstjaren) = 129.000,- euro; stel factor 1. Nieuw ontslagrecht, transitie vergoeding (per half jaar. Eerste tien jaren: 10 x (3000 : 3) = 10.000 (eerste 10 jaar een 1/3 maandsalaris) 30 jaren 30 x (3000 : 2) = 45.000 euro (half maandsalaris per dienstjaar)= 55.000 euro. Hij komt in de ‘nieuwe regeling’ 74.000 euro tekort.