Alle schepen achter je verbranden…

Als vluchteling zitten we allemaal in het zelfde schuitje/bootje,
Namelijk dat naar West=Europa zonder echt te beseffen welke toekomst je daar wacht?
Je zou jezelf de vraag kunnen stellen waar ligt mijn toekomst? En waar voel ik mij thuis?

Geen onzinnige vragen die je verdere leven bepalen, je toekomst en die van je kinderen…
“Mijn toekomst” en “waar voel ik mij thuis” zijn eigenlijk een twee-eenheid die wel overwogen dient te worden,
Deze stap wordt vaak (vaak uit nood) overgeslagen en volgt men een droom van vrijheid en de kans iets van je leven te maken. Maar steeds vaker zie je dat vooral streng gelovige moslims zich in het Westen niet thuis voelen omdat de vrijheid en algemene opvattingen hoe je omgaat met vrouwen en seksuele vrijheden niet strookt met de eigen opvattingen die een heel ander verhaal vertellen.

De vraag die er dan opdoemt is: Hoor ik wel thuis in deze “verdorven” maatschappij?
Dus wat volgt is segregatie en het zich afsluiten voor alles wat deze westerse maatschappij te bieden heeft. Dit heeft weer gevolgen voor je toekomst en die van je kinderen omdat je je beweegt in een klein cirkeltje van gelijk gestemde waardoor men zich de taal nooit echt eigen maken (wat weer een enorme afstand creëert om je verder te ontwikkelen en tot de arbeidsmarkt).
Die spiraal naar beneden moet eens doorbroken worden.

Super zonde als je het mij vraagt…

Het leven is gewoon keuzes maken en je niet verschuilen achter je geloof, huiskleur of andere
(vaak zelf) gecreëerde problemen. Dus kijk gewoon sec naar wat het leven je hier te bieden heeft en stel je de vraag of je hier gelukkig kan worden. Deel je opvattingen en ervaringen met mensen die nog voor de keuze staan om de grote stap te maken naar West-Europa om ze daarvoor te behoeden.
En doe een beroep op andere landen met een zelfde culturele- en godsdienstige achtergrond om meer vluchtelingen op te vangen, vrijgevig onderdak te bieden en eventueel een toekomst mogelijk te maken.

Helaas zien we dat sommige geloven steeds extremere denkwijzen en opvattingen er op na houden die botsen met de algemeen geldende opvattingen hier te lande.

Dus mijn oproep aan de politiek: Probeer in de eerste plaats mensen te helpen in de regio en stel je dan de vraag wat kunnen wij betekenen om deze mensen een betere toekomst te bieden, waar ze zichzelf samen met hun kinderen het beste thuis voelen.
Dat kan hier in Nederland zijn mits men geen extreem gedachtegoed er op na houdt natuurlijk…