Je oude broek verkocht? Meld het bij de Gemeente!

Een smakeloze 1 april grap? Welnee! Dit was de oktoberboodschap van de Cliëntenraad Werk en Inkomen Rotterdam aan mensen in de bijstand. Geen geintje maar bittere ernst! Want vergis je niet, zo’n oude broek kan nog behoorlijk wat centen opleveren! Kijk bijvoorbeeld maar eens rond in een van de kringloopwinkels van Piekfijn en huiver! Dat de spullen er gratis worden aangeleverd en de winkel mogelijk grotendeels draait op vrijwilligers doet niet ter zake. Geld moet rollen! Dat geldt vooral voor de ‘kleine beurs’ want daar past immers niet veel in! En zeg nou zelf; we hebben het wel over de ‘Bijenkorf’ onder de kringloopwinkels!

Interessant trouwens, dit onderwerp. Want of er bij het verkopen van oude kleding daadwerkelijk sprake is van extra inkomsten, is maar de vraag.
Voorbeeld: Ik koop een jas voor 40 euro en verkoop die vervolgens voor 10 euro.
Extra inkomsten van 10 euro? Of minder uitgaven omdat die jas me uiteindelijk geen 40 maar 30 euro heeft gekost? En hoe nu verder zonder jas? Er zal nu toch een andere voor in de plaats moeten komen. Eén ding is zeker; bij Piekfijn red je het niet met 10 euro!

Recentelijk onderzoek van de Nationale Ombudsman wees uit dat het gros van de personen die door de fraudewet wordt beboet, niet doelbewust fraude pleegde. Toch houdt Gemeente Rotterdam haar bijstandsschaapjes onvermoeid in het gareel met waarschuwingen voor fraude en dreigementen over boetes. Net als bij extremisme en terrorisme jaag je de burgers flink de stuipen op het lijf door het er vooral maar flink in te blijven wrijven. ‘Lotgenoten’, pas op! Niet te veel tandenborstels in huis want dan zijn we potentiële fraudeurs! Terwijl de elite, waaronder politici en bankiers, zich wereldwijd meedogenloos verrijkt d.m.v. corruptie, louche investeringen en genadeloze geopolitieke spelletjes, wordt mijn kans op een baan steeds kleiner en zo ook mijn banksaldo. Maar kennelijk maakt Gemeente Rotterdam zich druk om een broek, een oude nog wel! Het begint er toch sterk op te lijken dat sommige bestuurders van deze ‘stad van het jaar’ te kampen hebben met een nogal buitenproportionele visie en behoorlijk aan relativeringsvermogen hebben verloren. Conclusie: Mijn oude broek zakt hier van af maar ‘m verkopen mag ik dus niet! Schenken wellicht wel, maar Piekfijn kan er mooi naar fluiten!