Zakkenwasser

Waar ik verblijf, is het stikdonker. Ik ben weggestopt in het verste hoekje. Dat is nu mijn dank voor al die momenten dat mensen hun hart bij me uitstortten. Menigeen snotterde, tranen vloeiden rijkelijk. Vaak ging dat gepaard met het snuiten van neuzen, gevolgd door gierende uithalen. Als ik eraan terugdenk, lijkt het erg lang geleden.
Maar mensen huilen nog steeds, ook tranen van vreugde zijn niet overjarig.
Waarom vinden mensen dan niet langer de weg naar mij? Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik tot de slotsom kom dat ik niet sexy genoeg ben. Ik moet mijzelf meer in de markt zetten. Niet op een ouderwetse markt waar boerenbont overheerst.
Zal ik mijzelf een geurtje aanmeten? Net zoals mijn concurrenten doen? Die besprenkelen zichzelf met citrus of menthol. Lavendel doet het ook altijd goed.
Meteen verwerp ik dat idee. Niet origineel genoeg.
Opeens word ik gestoord in mijn overdenkingen. Met een ruk zwaait de deur open en baad ik in het licht. Een man pakt me op en snuffelt aan me.
‘Hm… Een beetje muf, maar goed. In geval van nood is alles beter dan niets,’ bromt hij.
Het klopt dat ik niet fris ruik. Ik ben dan ook lang niet geconsumeerd.
Een paar uur later beland ik in een totaal andere wereld. Mensen brullen hard mee op liedjes van André Hazes, maar ook Johnny Jordaan en tante Leen zijn niet vergeten.
‘Ik voel me zo verdomd alleen’ van Danny de Munk zet de zaal op zijn kop.
Mijn metgezel deint mee en plaatst zijn handen in de zij. Ik merk dat hij klamme handen heeft en er ontstaan zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd.
Net als ik denk dat hij mij niet nodig heeft, haalt hij mij tevoorschijn en veegt zijn transpiratie weg. Ik ruik niet langer naar vervlogen tijden, maar heb opeens een mannelijke geur gekregen.
‘Ik heb wel een tissue voor je,’ zegt een vrouwenstem. ‘Veel hygiënischer, of gooi je je zakdoek straks in de was en strijk je die later?’
‘Sorry. Het was het enige dat ik nog ergens in huis had.’
Even later beland ik in een afvalbak. Ik ween en hoop vurig dat een songwriter mij opvist en een smartlap schrijft over de teloorgang van de zakdoek. Misschien ontstaat er dan een markt voor de biologisch afbreekbare zakdoek. In een eigentijds jasje gestoken met naar believen geprinte teksten van smartlappen.