Voetstuk

Boris de Groot 9 sep 2015

Het op een voetstuk plaatsen van onze grootheden behoort niet tot onze traditie. Waar Amerikanen the Art of Pedestal in hun genen hebben schieten wij tekort. De kunst van het zonder scrupules hard onderuithalen van helden beheersen de Amerikanen overigens ook als geen ander, maar dat terzijde.

Recentelijk hebben wij Nederlanders ons weer van onze sterkste kant laten zien. We hebben twee helden onderuit geschoffeld. Voor de zomer Mart Smeets, die ingetogen zijn eigen Frankrijk opzocht. Recentelijk bleken we ook in staat om Jack van Gelder ouderwets Nederlands te lauweren.

Natuurlijk delen we niet hetzelfde gevoel bij onze iconen. Sommigen spreken lyrisch over Mart en anderen kunnen zijn bloed wel drinken. Sommigen krijgen geen genoeg van het fanatisch geschreeuw van Jack en anderen wensen hem daarom kwalijke dingen toe. Feit blijft dat beide heren veel hebben betekend in de verslaglegging van de door ons zo geliefde volkssporten.

Hoe komt het toch, dat wij Nederlanders zo omgaan met persoonlijkheden met de grandeur van Mart of Jack? Ik ben er nog niet uit. Ik ben evenmin psycholoog en ontbeer enige kennis of talent in die richting. Toch heb ik een hypothese. Wij Nederlanders hebben een groot minderwaardigheidscomplex. We lijken zelfverzekerd en uiten die zelfverzekerdheid door overdreven extravert gedrag. Hierbij geven we graag af op de bedachte zwakte van anderen. Met dit alles verbloemen we onze angsten en vergeten onze sterren te eren. We halen door het slijk, gaan daarna nadenken, beseffen dat we tekort hebben gedaan en proberen vervolgens te repareren wat vaak al onherstelbaar beschadigd is.

Na de zomer blijken we Mart te hebben gemist en proberen hem alsnog te huldigen. Niet zozeer door hem op een voetstuk te plaatsen, nee, we maken een vergelijk met diegenen die hem tijdens de zomer hebben opgevolgd. Die opvolgers zouden we moeten prijzen voor het feit dat ze hun eigen kleur willen geven aan verslagleggen. Nee, de opvolgers van Mart schoffelen we net zo hard onderuit zoals we dat met Mart deden.

Er bestaat geen tweede Mart, noch een tweede Jack. Het mooie aan individuen is het unieke talent en authenticiteit. Na het aftreden van de ene volgt altijd weer een andere grootheid. Ik prijs de dag wanneer wij Nederlanders onze begiftigden gaan koesteren en bewieroken in plaats van afslachten.

Meneer Smeets, meneer van Gelder. Diepe buiging en bedankt namens het Nederlandse volk. Wij kijken uit naar uw beider terugkeer.