Perfectionistisch

CarolVerde 26 aug 2015

“Perfect!” zei mijn zoon vanochtend. Ik stond naast hem met mijn nog slaperige hoofd en probeerde voor de derde keer de hagelslag op het beschuitje te richten.
“Wat is perfect?” kwam er schor uit.
“Mijn haar is vandaag perfect gelukt”. Nou moet u weten dat het haar van zoonlief en gelwax een tamelijk onhandige combinatie is. Ik probeer al jaren bij te brengen dat het toch écht wel handiger is om niet de hele klodder gel op één plek op zijn hoofd te verspreiden met als gevolg dat de rest van het kapsel voor minder doorgaat.
Het maakt hem niks uit.
Mij frustreert het!
Mijn frustratie heb ik sinds jaren onder “controle”. Ik wil namelijk dat het goed zit dat haar, nee sterker nog het moét perfect zijn. Net als dat haar van die jongens van B-Brave of Take That. En waarom, omdat ik een perfecte moeder wil zijn. Ik wil dat het haar van mijn zoon wordt gezien en dat mijn kwaliteiten als moeder daarop worden ingeschat. Hoe stom zul je denken. Nou, heel stom dus.
Waarom focus op het perfecte? Wat is perfect? Is goed misschien ook goed genoeg?
En kun je daar dan mee leven? Of wordt het te benauwd? Als ik er met vriendin over praat geeft ze aan dat ik denk dat ik perfect ben, maar dat zij allang al doorhad dat bij mij ook niet alles van een leien dakje gaat. Het gaat over het algemeen goed.
Dus, ik ben een goede moeder. Ik geef aandacht en liefde. Ik probeer van het avondeten iets te maken. Ik ondersteun ze met hun zoektocht en sinds kort laat ik mijn zoon zijn haar zelf doen! Want het hoeft niet perfect, maar ik vertoon wel perfectionistisch gedrag.
Huis moet op orde zijn, lukt echter niet volledig. Ik wil een cursus koken volgen, want mijn avondeten kan een oppepper gebruiken, vind ik. Ik moet voor volgend jaar nog de mooiste en zonnigste vakantieplek vinden.
De bel, dochter komt thuis. “Mam, ik ben perfect!”
“Dat weet ik toch, liefje”.
“Ik heb vanochtend tegen juf gezegd dat jij een cake bakt als we goede cijfers halen en ik heb een 10 voor Topo!”
“Juf vindt mijn cijfer perfect”.
Ik snap het verschil tussen een perfect cijfer of een perfect persoon. Hoe dan ook ik weet wat me te doen staat.
De oven piept, de cake is klaar. Perfect gelukt!