Van die mensen die precies weten wat ze willen

Je zou kunnen zeggen dat er 3 soorten mensen bestaan. Je hebt de mensen die precies weten wat ze willen. Van die mensen die vanaf hun geboorte al precies weten wat ze later willen worden. Van die mensen die als driejarig opdondertje in het kringgesprek wisten te vertellen dat ze later advocaat bij het kantoor van hun pappie wilden worden. Van die mensen die dat ook daadwerkelijk worden en daar dan ook nog eens heel gelukkig mee zijn. En dan zijn er nog de mensen die zeggen dat ze precies weten wat ze willen, maar diep van binnen geen idee hebben wat ze doen. Van die mensen die zich vol overgave storten op een macrobiotisch, glutenvrij dieet waarbij ze alleen paarse groenten mogen eten. Van die mensen die dan zeggen dat ze zich beter dan ooit voelen. Van die mensen die zeggen dat ze wíllen leven als een konijn met anorexia. Maar eigenlijk geen idee hebben wat ze nou precies in hun lichaam stoppen. Maar dat zeggen ze natuurlijk niet.

Als laatste heb je nog de mensen die geen idee hebben wat ze willen. Van die mensen die in een restaurant geen idee hebben wat ze moeten bestellen, en dan in een vlaag van extreme paniek en onder hoge druk vaak precies het verkeerde bestellen. Omdat die ober je dan zo doordringend aankijkt. En je dan twijfelt tussen de spaghetti en de pizza carpaccio. En je dan uiteindelijk de salade met zalm bestelt. Terwijl je geen vis lust. En erger nog, van die mensen die geen idee hebben wat ze met hun toekomst willen. Van die mensen die bij vlagen precies denken te weten wat ze willen. Omdat ze iemand ontmoet hebben die een jaartje naar Zuid-Amerika is geweest. En dan heel sterk het gevoel hebben dat dat precies is wat zij ook willen. Maar de volgende dag gerust kunnen denken dat het hun roeping is om advocaat te worden. Of leraar.Nou ja, je kent ze wel.

Ik ben zo’n type met van die constante dilemma’s. Over wat ik later worden wil. Maar ook over welke shampoo beter is: ‘speciaal voor depressief haar’ of ‘pept futloos en onzeker haar weer helemaal op’. Maar ik ben dan wel weer heel goed in andere mensen advies geven. Dan komt de innerlijke dokter Phil naar boven die precies lijkt te weten wat het beste is. Maar zodra het over mijn eigen leven gaat, is die man nergens meer te bekennen. Dan komt er een soort Britt Dekker naar boven, wiens belangrijkste dilemma het is of ze een hamburger of cheeseburger zal bestellen in de McDonald’s. En ach, dan kun je het je innerlijke Britt ook niet kwalijk nemen dat je niet weet wat je worden wil.