Deze Luxemburgse held wil Oranje naar WK schieten
De hoop van de Nederlandse voetballiefhebber is niet alleen gevestigd op de aanvallers van Oranje, maar ook op de voetballers van Luxemburg. Kunnen ze net als in Frankrijk nu ook in Zweden voor een stuntje zorgen? Gerson Rodrigues, Luxemburgs international en speler van SC Telstar, gelooft er heilig in. Tegen de Franse koploper schoot hij nog op de paal, maar tegen de directe concurrent van Oranje gaat hij zaterdagavond wél scoren, zo beloofde hij plechtig toen Metro hem in september opzocht. Dat leverde de volgende reportage op:
De spelers van Telstar kijken verbaasd op als ze vlak voor de ochtendtraining in kleine groepjes de kleedkamer uitkomen. Normaal staat er alleen een verdwaalde bejaarde langs de kant, maar nu hebben verschillende fotografen en cameramensen hun apparatuur in de aanslag om de opkomst van Gerson Rodrigues vast te leggen. „Hij blijft vandaag lekker binnen, hoor”, grapt iemand van de technische staf.
De aanvaller werd begin september wereldberoemd in Nederland, toen hij in het shirt van Luxemburg tijdens het WK-kwalificatieduel met Frankrijk op de paal schoot. De wedstrijd eindigde in een zeer verrassend 0-0 gelijkspel en dan was er ook nog die speler van Jupiler Leagueclub SC Telstar die de voetbaldwerg zelfs een overwinning had kunnen bezorgen. Ineens wist heel voetbalminnend Nederland wie Rodrigues was.
Op de maandag na die wedstrijd was de selectie vrij en dinsdag werd zijn vlucht vanuit Luxemburg naar Nederland verlaat, zodat hij ook die dag niet kon meetrainen. Dus was de woensdagtraining dit het moment dat Rodrigues voor het eerst sinds het voor Luxemburg historische duel te bewonderen is op het kunstgrasveld in het stadion van Telstar. Een fotograaf begint driftig te klikken als Rodny Cabral aan komt lopen. Lachend zegt hij: „Ik ben heel slecht in gezichten en ik ben bang dat ik die Rodrigues niet herken. Dus maakte ik voor de zekerheid ook maar een foto van deze jongen.”
Niet veel later is het dan eindelijk zover. Daar is de held van Luxemburg, die natuurlijk een nog veel grotere held was geweest als hij de bal niet op de paal maar in het net had geschoten. Hij kauwt nonchalant op een kauwgompje en met beide handen maakt hij het hang loose-gebaar, terwijl hij vol zelfvertrouwen de cameralenzen in kijkt.
Rodrigues weet maar al te goed dat alle aanwezigen speciaal voor hem naar Velsen-Zuid zijn gekomen. Als hij het veld betreedt, pakt de 22-jarige linksbuiten gelijk een bal om een paar ingewikkelde trucjes te doen. Af en toe schieten zijn ogen naar de zijkant. Zo van: dit hebben die camera’s toch wel vastgelegd?
Blessure
Tijdens een partijtje grijpt hij plotseling naar zijn bovenbeen en laat hij zich op het veld zakken. Daar ligt hij dan. In drie dagen van een glorieuze avond in Toulouse naar een blessuregeval in Velsen-Zuid. Zo hard kan het gaan in het profvoetbal. Maar Rodrigues staat weer op, hinkelt wat en trekt even later weer een sprintje aan. „Niets aan de hand”, stelt hij zijn toehoorders na de training gerust.
Hij vindt het maar al te mooi dat een handjevol verslaggevers als bijen om hem heen zwermt. „Ik ben alle fans dankbaar voor al hun leuke berichten, maar ik ben ook heel blij dat jullie hier zijn”, zegt Rodrigues in het Engels met af en toe een Duits en Nederlands woordje tussendoor. „Op die manier kan de wereld mij nog beter leren kennen.”
Als hij klaar is met alle interviews vragen we of hij wil meelopen naar het doel. Of liever gezegd: naar de paal. Hij begint te lachen. „Die verdomde paal! Toen we na de wedstrijd tegen Frankrijk terugkwamen in het hotel was iedereen heel erg uitgelaten. Maar ik was eigenlijk helemaal niet zo blij. Voor Luxemburg was het natuurlijk een fantastisch resultaat en de 0-0 voelde aan als een overwinning, ook voor mij. Maar ik had die bal in het doel willen zien gaan!”
Regardez comment il a ouvert son pied c'était si impromptu, un geste digne des + grands pic.twitter.com/TbFQTehy2t
— 🥝 (@Poupoundja) September 4, 2017
Toch dook Rodrigues midden in het feestgedruis. „De supporters kwamen naar het spelershotel om feest te vieren en ik was uiteraard ook gewoon heel erg blij. Mijn schot op de paal was tenslotte slechts een onderdeel van dat duel en het draaide om de héle wedstrijd. Ik ben niet dronken geworden, want ik drink nooit zoveel. Twee biertjes, dat was het wel zo’n beetje. Daarna heb ik heerlijk geslapen. Maar de nachten erna heb ik veel wakker gelegen. Wat als, wat als, wat als. Ik kon aan niets anders denken. De paal…steeds zag ik weer die paal voor me. En nu zet jij mij wéér naast een paal neer. Bedankt hè!”
De lach is niet van zijn gezicht te krijgen. „Veel mensen vinden mij nu een goede speler en geloven in mij. Mijn manager en ik zijn al best vaak gebeld door…” Hij maakt zijn zin niet af. Daarna mompelt hij iets over focussen op Telstar en dat hij in december vanzelf merkt of er clubs zijn die hem willen overnemen van de eerstedivisionist.
WK
Tegen die tijd weten we al meer dan twee maanden of het Nederlands elftal zich wel of niet heeft geplaatst voor het WK in Rusland. Oranje moet in ieder geval zelf winnen van Wit-Rusland en Zweden en hopen dat de Scandinavische concurrent tegen Luxemburg het doelsaldo niet al te hard laat oplopen.
Rodrigues belooft dat hij en zijn ploeggenoten van de nationale ploeg van Luxemburg er alles aan gaan doen om ook tegen Zweden voor een stunt te zorgen. Hij tikt met zijn wijsvinger op de paal. „Tegen Zweden schiet ik niet hier tegenaan, maar gaat de bal in het doel. Dan kan Nederland naar het WK en gaan ze het nog ver schoppen ook.”