Tara Lewis
Tara Lewis Binnenland 20 mrt 2018
Leestijd: 4 minuten

‘Wees geen figurant, maar een hoofdrolspeler’

Rotterdam is een van de jongste steden van Nederland. Daarmee vormen jonge stemgerechtigden een belangrijk potentieel tijdens de gemeenteraadsverkiezingen woensdag. Zeker nu zestien- en zeventienjarigen als proef voor het eerst mogen stemmen voor de gebiedscommissie én zich kandidaat konden stellen.

Toekomstige leiders

Toch merkt fotograaf Marwan Magroun (32) dat een groot deel van de jongeren zich niet aangesproken voelen door de verkiezingen. ,,Het begint met bewustmaking, jongeren wakker schudden en zeggen: er is plek voor je, óók in de gemeenteraad. Wij moeten de toekomstige leiders inspireren om vertegenwoordigers te willen zijn. Zoals Nourdin el Ouali van Nida het zegt: wees geen figurant in deze stad, maar een hoofdrolspeler.”

Minderheden worden meerderheid

Zelf kreeg hij als kind nooit veel mee over politiek. ,,Achteraf vind ik dat jammer. Vooral omdat deze stad zo snel aan het veranderen is, daar had ik me dan eerder betrokken bij gevoeld. Je merkt bijvoorbeeld dat minderheden in Rotterdam een meerderheid worden, zonder dat je dit terugziet in de gemeenteraad.”

Sleutel

Magroun is ervan overtuigd dat juist jongeren de sleutel naar oplossingen voor de stad in handen hebben. Om dat zichtbaar te maken deed hij in aanloop naar de verkiezingen een project waarbij hij portretten fotografeerde én schreef van politici. Hij bevroeg jonge kandidaten van de gebiedscommissie en lijsttrekkers over de rol van jonge Rotterdammers in de politiek.

Kippen

,,Onder hen is de zestienjarige Hamza Ciklaakbiyik uit Delfshaven, die elke dag voor de kippen zorgt in het park bij hem voor de deur en gemotiveerd is om zijn wijk beter te maken. Hij is een voorbeeld dat PVV en Leefbaar geen idee hebben hoe de samenleving in elkaar zit. Het is mijn werk om dat zichtbaar te maken, ook om andere jongeren te inspireren.”

Uitzondering

Op de koude zondagmiddag voor de verkiezingen is Hamza, de nummer drie van Wij Delfshaven, met verschillende kandidaten voor de gebiedscommissie bijeen gekomen om samen te flyeren. ,,Het is onder jongeren nog helemaal niet bekend dat ze mogen stemmen in de wijk. De gemeente heeft ook niet de moeite genomen om het onder de aandacht te brengen, bijvoorbeeld op social media.” Hij vormt met zijn politieke betrokkenheid een uitzondering op veel van zijn leeftijdsgenoten.

,,De meeste zitten liever achter de computer of Playstation. Mijn vrienden begrepen er niks van dat ik me verkiesbaar stelde. Maar veel van de dingen die de politiek besluit hebben invloed op hun leven. Dat bijvoorbeeld al het groen verdwijnt uit de wijk en alle buurthuizen gesloten zijn, waardoor ze de hele dag voor winkels staan te hangen. Ik wil die beslissingen niet meer overlaten aan mensen die alleen maar praten.” Hij sloot zich aan bij Wij Delfshaven omdat het een ‘a-politieke partij’ is.  ,,Andere partijen zie je alleen tijdens verkiezingstijd en daarna niet meer.”

Mening

Aan de andere kant van de stad woont de eveneens zestienjarige Cheyma Er-Rahhali, die op de tweede plek van de lijst van Nida in Hillegersberg-Schiebroek staat. ,,Ik ben al lange tijd geïnteresseerd in politiek en heb overal een mening over. Het heeft wel even geduurd voordat ik wist bij welke partij ik me wilde aansluiten, maar toen ik het programma van Nida las was ik overtuigd. Zij staan voor verbinding tussen mensen en in een stad als Rotterdam is dat essentieel.”

Veel van haar klasgenoten hebben geen flauw idee dat ze lokaal mogen stemmen. ,,Als ze het wel weten zijn ze niet altijd van plan om te gaan stemmen, ook al hebben ze over veel dingen wel een mening. De een weliswaar wat beter onderbouwd dan de ander. Ze denken niet dat ze invloed kunnen hebben met hun stem, maar ik probeer zoveel mogelijk jongeren over te halen om tóch te gaan stemmen.”

Bubbels

Rob van Beek (49) geeft al zeventien jaar maatschappijleer op een middelbare school in Spijkenisse. Hij constateert dat het per leerling verschilt in hoeverre ze zich betrokken voelen bij de verkiezingen. ,,Ik heb het geluk dat ik kinderen kan motiveren om zich in politiek te interesseren. Als ze achttien zijn gaat het echt leven en vragen ze soms om stemadvies. Ik ga dan met ze in gesprek over de thema’s die ze belangrijk vinden.” Zijn school is niet overwegend ‘wit’ of ‘zwart’ maar heeft een divers leerlingenbestand. ,,Wat mij opvalt is dat op Twitter vaak twee bubbels tegenover elkaar staan. In de klas leeft veel meer het idee: wij wonen hier en wij zijn de toekomst, ongeacht wat je achtergrond is.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.