Iris Hermans Binnenland 22 dec 2016, 09:55

Leestijd: 5 minuten

Met pakketbezorger Michel mee naar de PC Hooft

Het was woensdag de drukste dag van het jaar en een komen en gaan van pakketjes, wagens en bezorgers. Metro’s Iris liep, reed en hielp een ochtend mee.

Lopende band

Opgerold zebratapijtje richting Zuidoost, een potentiële kerstoutfit van ASOS voor een dame uit West, instrumenten geadresseerd aan een Buitenveldertse orthodontist… Van alles rolt voorbij op de lopende band. Waar medewerkers overigens niet op mogen lopen, zo staat op een groot bord erboven als waarschuwing geschreven, net als Fragile op menig pakketje. De harde werkers achter de band pakken ze dan ook voorzichtig op, checken de postcode en leggen het toekomstige kerstcadeau of andersoortig pakje in hun wagen.

Bruine outfit

Wanneer bijna heel Amsterdam nog op een oor ligt, is het in het UPS-distributiecentrum diep in West een komen en gaan van pakketjes, wagens, bezorgers en andere medewerkers die in verschillende shifts, die ze hier dag- en nachtoperaties noemen, de pakketten sorteren en op de meest efficiënte manier, die wel wat wegheeft van Tetris spelen, in de wagen leggen. Allemaal getooid in een van tot tot teen bruine outfit met daarop de drie gele letters die je al van ver tegemoet stralen: UPS.

Welkom

„Welkom op de drukste dag van het jaar!” groet Center Manager Wilbert Griep met een grote lach en kijkt tevreden om zich heen, waar iedereen gefocust bezig is. Zelf is hij ook bezorger geweest en kent het klappen van de zweep, „het is een vak, hoor, pakket bezorgen.” UPS is het oudste koeriersbedrijf in Nederland en van oorsprong is het een Amerikaans bedrijf, te merken aan onder meer de vele veiligheidsregels, het uitgebreide screen- en scanproces waar Border Security nog een punt aan kan zuigen en de verkiezing van Employee of the Month.

Met Michel mee

In mei 2015 was dat Michel Prins en de manager knikt naar een vrolijke man die vanachter de loopband van alles in de wagen laadt. „Jij mag met hem mee vandaag!” Michel is van route 4C, oftewel ‘PC Hooft’, waar hij speciaal op is aangenomen, zo vertelt hij iets later vanachter het stuur van zijn wagen. Waar velen het na een paar maanden al voor gezien hielden omdat het te zwaar was, doet hij de route nu bijna vier jaar en altijd fluitend, „ik heb nooit een ochtendhumeur.” Bewapend met zijn broodbakje met vier verschillend belegde bammetjes en aloë vera lipbalsem, gaat hij elke ochtend op pad, „vervelen doet het nooit.” Hiervoor presenteerde hij modeshows in bejaardentehuizen en was ook altijd onder de mensen, wat hij nu ook aan zijn vak het mooiste vindt. „De mensen kennen je na een paar keer bezorgen en zijn meestal hartelijk, dat is het voordeel van een vaste route.” Onderweg zwaait hij vriendelijk naar de concurrenten in hun busjes of wagens, „je komt elke dag weer dezelfde tegen, schept toch een band.”

In ondergoed

Of hij de doos even in de slaapkamer op bed wilde leggen of andere spannende voorstellen, heeft hij nog nooit gehad, verklapt hij. Al kijkt hij soms zijn ogen uit hoe mensen de deur opendoen. In hun ondergoed, „of met de badjas zo open dat je alles ziet hangen!” Terwijl hij even stilstaat op de tramrails en een fietser voorrang geeft, belt tram 14 boos naar hem. De bezorger, die het Europese UPS-record meeste pakketjes op een dag afleveren op zijn naam heeft staan (meer dan 170), haalt zijn schouders op, „sommige tramchauffeurs hebben zo’n kort lontje, ik laat me niet gek maken.”

Dankbaarheid

Hij heeft er een sport van gemaakt om alles af te leveren en met een lege wagen weer ‘distributiecentrumwaarts’ te keren. Als mensen niet thuis zijn, stopt-ie rustig een briefje met zijn telefoonnummer door de deur, „dan kunnen ze me bellen en kijk ik wanneer ik die dag nog even langs kan wippen.” Klantvriendelijkheid, noemt hij dat. Niet iedereen zal dat zo doen, maar hij houdt nu eenmaal van tevreden mensen, „zeker als het gaat om cadeautjes voor kinderen, die dankbaarheid doet me zo goed.”

Met open armen

Niet veel later manoeuvreert Michel de wagen behendig op een van de twee laad- en losplekken in ‘s lands beroemdste winkelstraat. Goedemorgen! begroet de vrolijke frans een schoonmaker die uit een van de chique zaken komt. Twaalf andere ‘goedemorgens’ volgen rap: van de postbode tot hoofdverkoopster van Escada en Burberry’s magazijnmedewerker, iedereen kent deze UPS-bezorger. In het daaropvolgende uur bezorgt hij de maatpakken/satijnen jurken/winterrobes/leren schoenen/zilveren horlogebandjes in de verschillende zaken. Bij Ralph Lauren ontvangen de verkoopdames hem met open armen, evenals bij Chanel. Er is maar een zaak waar hij via de achteringang moet, maar welke dat is, vertelt hij liever niet, „dat houden we maar even tussen ons.”

Thuis bij Gucci

Zin in koffie? Zijn ogen beginnen te glinsteren. Met een paar dozen in zijn hand, zwaait hij soepel de deur van Gucci open en loopt regelrecht naar het magazijn waar het koffiezetapparaat staat. Hij voelt zich hier helemaal thuis, knipoogt hij en maakt een praatje met medewerkster Ada, terwijl hij een bakkie zet. „Dat mag hier, koekje erbij?” Nog even snel een spuitje parfum uit de winkel- „mag hier ook, hoor”- en weer door. Dolce & Gabbana wachten op hem.