Romy Monteiro terug na klap die rij 25 nog kon horen
Heb je net je eerste hoofdrol, breek je je arm na amper twee weken. Donderdagavond keert Romy Monteiro terug op het podium van musical The Bodyguard.
Het is 15 oktober als een vol Beatrix Theater huiverde van een schreeuw tijdens de musical The Bodyguard. Hoofdrolspeelster Romy Monteiro (22), bejubeld in recensies, is backstage onderuit gegaan. Einde verhaal, voorlopig, na welgeteld 14,9 gespeelde shows. Donderdagavond mag ze na een snel genezingsproces weer schitteren, zo vertelde ze Metro woensdagmiddag in haar gezellige ‘meisjekleedkamer’ vol kleurige tierelantijntjes, foto’s en kaarten.
Voor wie het echt gemist heeft, wat ging er mis?
Ik zat met twee bodyguards op een bankje. Normaal moet ik dan in het donker snel over de leuning springen, want er is haast. Ik viel op mijn gezicht en mijn arm, waarbij ik – zo bleek – mijn spaakbeen brak. Bij de ehbo was er pas de echte pijn. Wel schreeuwde ik toen ik werd opgetild, omdat er iemand aan mijn arm zat. Mijn microfoontje stond nog aan. De val zelf kon het publiek op rij 25 ook nog horen.
Is de show afgemaakt?
Ja, alleen One Moment In Time en I Will Always Love You moesten nog worden gezongen. Samantha Klots is cover en stond in het ensemble. Zij heeft de voorstelling afgemaakt en de weken erna de rol gedeeld met April Darby. April speelt The Bodyguard al één keer per week vast, ik doe normaal gesproken zes shows.
Dacht je ‘shit mijn arm’ of ‘shit mijn rol’?
Shit mijn gezicht! Maar daar was niks mee, dus ik vond: the show must go on. Door! Tot ik mijn arm niet meer kon bewegen. Het was klaar. Ik heb hard gehuild in het ziekenhuis, om mijn rol, mijn collega’s. Het werd twee weken gips, twee weken revalideren en een uur fysio per dag. Gelukkig genees ik altijd snel van alles, ook van griep. Ik ben goed voor mezelf gaan zorgen: goed slapen, fanatiek oefeningen doen met een bal en gezond eten.
Kwam het echte balen nog?
Veel mensen reageerden met dat ik zo’n pechvogel was. Dat vond ik ook wel, maar ik kwam er achter dat ik in een enorme rollercoaster had geleefd. Nu kon ik recensies teruglezen en vriendinnen opzoeken. Ik ben ook heel veel in het theater gaan zitten. Ging ik thee halen voor mijn collega’s en me met andere dingen nuttig voelen.
En je ging je eigen show bekijken…
Dat vergeet ik niet meer. Ik heb een mooi applaus gekregen op de première, maar drie dagen na de breuk ging ik kijken. Kort voor de show kwam ik binnen, met mijn moeder, en 1500 mensen stonden op. Ik moest meteen huilen, want er klonk een applaus van respect. Ik denk niet dat er ooit nog een applaus komt dat zo oprecht was als toen.
Heeft de val je iets positiefs gebracht?
Mwah, ondanks wat ik eerder vertelde had ik liever de show gedaan. Mijn leven is nu The Bodyguard. Twee jaar geleden had ik dat nooit gedacht (toen zong Romy nog onder de douche en een jaar later in The Voice of Holland, red.).
Hoe ervaar je je plotselinge bekendheid?
Bijzonder, maar ik moet er nog wel aan wennen als ik gewoon als Romy ergens Optimel koop. De naamsbekendheid is snel gegaan, maar ik vind het leuk om mensen – vooral kinderen – blij te maken met zoiets simpels als een foto. Ze moesten de afgelopen maand alleen mijn arm dan even niet vastpakken.
https://www.youtube.com/watch?v=58lulwypWng