Beste pester #jedoetertoe,

Sylvia Peters 19 sep 2016

Weet je dat het deze week ‘de week tegen pesten’ is? Nou, dat heb je toch maar mooi voor elkaar gekregen, een hele week aandacht voor jezelf. Top, dat is een hele prestatie. Jammer dat het een negatieve prestatie is, met jouw volharding had je op het positieve vlak echt hele bijzondere dingen kunnen bereiken. Maar geen zorgen, het kan nog. Ook jij als ‘pester’ doet er toe. Als jij verandert, dan zet je niet alleen een belangrijke stap voor jezelf, maar zeker ook voor anderen.

Waarom pest je eigenlijk? Geeft het je een goed gevoel? Lijk jij er stoerder door? Verberg jij door te pesten misschien je eigen pijn of onzekerheid? Ben je misschien bang dat als jij geen slachtoffer uitzoekt, jij misschien zelf wel eens de pispaal zou kunnen worden? Misschien kun je het gewoon niet uitstaan dat die ander gelukkig lijkt en jij jezelf helemaal niet happy voelt. Vaak zijn de drijfveren om iemand te pesten jaloezie, angst of beide. Genoeg redenen dus om zelf een goed pestslachtoffer te zijn. Dus is jouw motto: ‘aanval is de beste verdediging’. En het werkt. Denk je. Je krijgt de lachers op je hand, je krijgt zelfs vrienden die tegen je op kijken. Want jij bent stoer en jij durft alles, zeggen ze. Want het is mee lachen of uitgelachen worden, dat snap jij toch ook wel?

Tussen al die mee lachers zitten weinig echte vrienden, slechts angsthazen die bang zijn de volgende paria te worden. Want die macht heb jij dan weer wel. Jij kunt iemand maken of breken, voor zolang het duurt. Want uiteindelijk staat er iemand voor je neus die zegt: ‘stop hiermee!’ Iemand met een echt sterk karakter, niet gespeeld en niet gedreven door eigen angsten of onzekerheden. Die persoon zal jou en je volgelingen wijzen op het verkeerde gedrag. Hij of zij zal laten zien wat een diepe wonden je achterlaat bij je slachtoffers en wat een waardeloze instelling je hebt. Je zult zien dat je ‘kompanen’ al snel de pleitvaart nemen.
Je zult merken dat je ‘macht’ ineens een stuk minder is, als je meelopers even niet achter je staan. Je zult misschien nog wel even wat ‘angstbijten’ maar niemand zal onder de indruk zijn. Je voelde je al klein, maar ineens is er niemand meer die je ‘groter’ laat voelen. Op zo’n moment zou je een perfect ‘pest slachtoffer’ zijn.

Stop gewoon, zeg sorry. Dan ben je echt stoer.