In de droomwereld die Reclame heet

Ik, en met mij het overgrote gedeelte van de mensheid, heb een grafhekel aan reclames. Ze zijn irritant, onderbreken Ex on the Beach en Say Yes to the Dress vaker dan een gemiddelde peuter zijn haren-uittrekkende-ouder onderbreekt terwijl diegene een grote-mensen-gesprek probeert te hebben, en proberen zo’n beetje altijd grappig te zijn en falen daar dan weer zo hard in dat het het soort grappig wordt dat zich het best laat omschrijven met het woord ‘triest’. Maar mijn irritatie jegens reclames gaat nog een paar stappen verder.

Namelijk:

In de droomwereld die Reclame heet zijn mensen: wit, heteroseksueel, man als ze aan het autorijden of klussen zijn, vrouw als ze de was doen, de tafel weer blinkend wit schoon krijgen of de stem voor de HEMA zijn, dun (zelfs voor afslankmiddelen, want die buik even opzetten leidt niemand om de tuin) en zonder lichamelijke beperking.

Ik vind het oneerlijk tegenover mezelf en met mij alle andere mensen die toevallig niet wit zijn, niet hetero zijn, autorijdende en klussende vrouwen zijn, mannen die daadwerkelijk hun was doen en hun tafeloppervlak schoonmaken, niet-dunne mensen zijn, niet-saaie mensen zijn en mensen die wel toevallig een lichamelijke beperking hebben. Ik vind het oneerlijk dat wij blij moeten zijn wanneer er een 1 seconde durend shot op de tv verschijnt waarin een persoon met een soortgelijke “afwijking van de norm” wordt afgebeeld. Laatst was ik serieus blij toen de reclame van Coca Cola even langskwam, omdat daar een homo in zit, en ik vind cola dus echt heel goor.
Naar mijn weten hebben reclames één doel voor ogen: shit verkopen.

Lieve bedrijven, laat mij jullie shit kopen. Verleid mij met jullie prachtige reclame-mensen. Maar laat die prachtige reclame-mensen dan godverdomme alsjeblieft wel een goede afspiegeling van het land waarin ik woon zijn. Ik wil een man die zijn vieze sportsokken lekker zelf wast. Ik wil een vrouw die luidkeels meezingend met een Taylor Swift liedje een spijker in de muur mept. Ik wil een persoon met een donkere huidskleur op mijn televisiescherm zien zonder dat het een zielig Afrikaans kindje is. Ik wil iemand zien die een bank uitprobeert terwijl hij toevallig een been mist, of een gebarentolk nodig heeft. Ik wil mollige mensen zien eten, of Fanta zien drinken. Ik wil samengestelde gezinnen zien. Ik wil dit alles en meer. Help mij reclamewereld, help mij om verleidt te worden jullie shit te kopen.