Verdacht tijdens de tourstart

Dirk Groot 8 jul 2015

Ik ben wielerfan. Daarom toog ik naar Utrecht. Het was warm en druk langs het parcours. Ik ging voorbij de finish. Het was rustig en koel onder de bomen. Mijn helden zag ik stuk voor stuk rustig langsfietsen.

Ik ben hobbyfotograaf. Ik maakte mooie plaatjes van mijn helden. Zelfs van winnaar Rohan Dennis. En van Merhawi Kudus Ghebremedhin uit Erirtrea die enthousiast werd onthaald door zijn fans die met hem mee renden zoals ze dat in Afrika doen. Het was feest.

Ik ben nieuwsgierig. Ik liep naar het terrein waar alle ploegbussen stonden. Fietsen mooier dan raceauto’s en alles heel benaderbaar. Dus je praat zomaar met wat mensen die bij de tour horen en ziet nog meer renners van dichtbij. Ik was een kind in de snoepwinkel.

Ik strijd tegen zwerfafval. Ik zag veel achteloos weggegooide flesjes op de grond. Mijn hart huilde. Natuurlijk zou het opgeruimd worden, maar het gedrag dat mensen alles op de grond gooien, dat stak me. Als je het hier en nu doet, dan doe je het vaker.

Ik ben optimist. Ik zag kansen. Ik begon flesjes op te rapen. De flesjes zijn voor Plastic Madonna, een beeld van 12 meter dat wordt gemaakt met gerecyclede pet-flesjes en dat symboliseert dat plastic dat in de natuur terecht komt in ons eten zal komen.

Ik ben een beetje gek. Ik knoopte zakken met flesjes aan mijn rugzak en liep rond als de missende attractie in de reclamekaravaan. Mensen spraken me aan en sommigen raapten zelfs een flesje voor me. Ik werd weer blijer.

Ik ben slim. Opeens liep de koning voor me. Ik maakte een #zwerfie (een foto van een opgeraapt stuk zwerfafval) met hem op de achtergrond. Leuk voor de PR. Ik had dat al eerder gedaan en de hofhouding vond het prima.

Ik ben verdacht. Opeens. Twee agenten wilden mijn legitimatie zien. Er was melding van iemand die vreemd deed. Die flesjes opraapte en ze aan zijn rugzak bond. Dat moest gecheckt worden.

Ik ben onschuldig. Ik gaf mijn rijbewijs, kletste met de agenten die positief waren over mijn actie. Ze lachten instemmend toen ik zei dat mensen die zwerfafval rapen juist gewoon doen en dat iedereen die iets op de grond gooit afwijkend gedrag vertoont.

Ik ben verstandig. Ik liet het hierbij en we gingen glimlachend uit elkaar. Ik had een fantastische dag met maar één minpuntje. De bevestiging dat we het heel normaal vinden dat we bij zo’n evenement ons afval op de grond gooien terwijl dat een strafbaar feit is. En dat je verdacht bent als je hier iets tegen doet.

Ik ben verward.