Engelse les

Anastasia Hacopian 15 sep 2016

Net voorbij de ingang van de school trof ik een groep jongens uit de bovenbouw.
“Good afternoon, teacher.”
“Hoi juf.”
“Nice ass.”
Ik draaide me om. De jongens keken allemaal weg, op eentje na. Terwijl zijn vrienden stonden te loeien en giechelen, keek hij me aan met een sullige, halve glimlach.
Jordi was een mooie jongen uit groep acht en ook de “class clown”, of de grappenmaker. In het lokaal zaten de andere leerlingen in groepjes, maar zijn bureau stond apart. De meester had hem tegen de muur aan de voorkant van het lokaal gezet, waarschijnlijk omdat hij slecht in een groep kon werken. Als ik de Engelse les kwam geven, stond ik vaker met mijn rug tegen hem voor de klas.
Geen wonder, dus, dat hij iets over mijn achterkant te zeggen had.
“What did you just say?”
“Niks.” Zijn schouders schoten om hoog.
“Oh, that’s funny. Because I thought I just heard you tell me I have a nice ass.”
Er viel een stilte.
Ik liep verder, maar mijn wangen bleven branden. Ik zou zeker iets moeten doen, maar wat? Naar de directie sturen?
Ik telde tot tien, en weer nog een keer.
Nee, dit moest ik zelf afhandelen.
“Jordi, loop je even mee?”
Ik duwde de deur open en hij volgde me naar buiten. Hier, weg van zijn vrienden, oog in oog met het feite van zijn brutale opmerking, keek hij er heel anders uit. Ik had medelijden met hem.
“Roep je ook tegen de directrice soms: ‘Hè, lekkere kont’?”
“Nee, juf.”
“Waarom doe je het bij mij dan?”
“I want to be funny.”
“Ja, de jongens moesten lachen. Ik had het gevoel dat ze om mij moesten lachen. Dat vond ik niet zo leuk.”
“Sorry, juf.”
“Dank je wel.”
Hij bleef naar zijn schoenen kijken.
“En trouwens, als een man bij me thuis in Californië zoiets durft te roepen, hoe mooi hij ook is, zeg ik hetzelfde tegen hem: dat hij zijn grote mond moet houden. Meisjes zijn hier niet van gediend. Onthoud dat.”
Hij lachte en knikte.
“Ja, juf.”
“Je mag weer naar binnen.” Met mijn hart in mijn keel liep ik achter hem, voorbij de andere jongens, naar het kantoor.
Mijn handen waren zo erg aan het trillen, het lukte me bijna niet om een WhatsApp-berichtje te sturen. “Een leerling zei net tegen me: ‘nice ass’.”
Mijn man stuurde terug: “Groot gelijk.”