Ebru Umar Opinie 23 jun 2015, 05:15

Leestijd: 2 minuten

DE BESTE POLITICUS IS EEN ZETELROVER

Ondanks het gezeik van Helma Neppérus – nee niet over tonic dan wel bitter lemon, maar over zetelroof door politici die de fractie verlaten, moet het maar ‘ns gezegd worden: de beste politicus is een zetelrover.

Niet omdat zetelrovers idealen hebben. Of ambities. Ook niet omdat ze er voor ons zitten. Het volk. De mensen. En al helemaal niet vanwege hun overtuiging dat ‘het anders moet’. Nee, origineel zijn zetelrovers niet; het moet altijd anders.

De grootste verdienste van zetelrovers is dat ze ons, kiezers de naakte waarheid tonen van waar het om draait in de politiek: leugens. Hebzucht. Gemakzucht. IJdelheid. Zonder enige opsmuk. In your face.

Een zetelrover is een man die ‘het aanzien van de politiek schaadt’ – aldus verontwaardigde ex-partijgenoten. Terwijl het enige geschonden aanzien dat van de gedumpte partijbobo’s is. Ontmaskerd als totaal incompetent als het gaat om de selectie van medewerkers. Tegelijkertijd een zegen voor de kiezer: de rotte appel geïdentificeerd, wat wil je nog meer?

Zonder uitzondering zijn zetelrovers lieden die buiten de Tweede Kamer een onbeduidend baantje hadden. Niet dat een onderwijzer of agent onbeduidend werk doen, maar degenen die het tot volksvertegenwoordiger schoppen, faalden in de eigen organisatie.

Lieden die alleen daarom al nooit op een verkiezingslijst hadden mogen staan. Die op de reputatie van de politieke partij waar ze ooit lid van waren hun plek in de Tweede Kamer verwierven. Je zou denken dat een politieke partij iemand die niet zelf 14.000 stemmen kan verzamelen ondersteboven binnenstebuiten keert, maar niets van dat alles.

En als een partij dat niet doet, dat nalaat, moeten dan de spelregels over zetelroof aangepast worden of moet dan de hele procedure om überhaupt in de Tweede Kamer te komen worden herzien? Aangezien dat laatste Helma Neppérus en soortgenoten niet goed uitkomt, moeten natuurlijk de rovers aangepakt worden in plaats van de procedure.

En dat terwijl er toch een heel simpele en geldbesparende manier is om zetelroof tegen te gaan. Waar de gemiddelde Nederlander een kleine 32.000 euro op jaarbasis verdient, krijgt de gemiddelde politicus 94.000 euro. Waar de gemiddelde Nederlander nog iets moet kunnen om 32.000 euro te verdienen, hoeft de gemiddelde politicus helemaal niets te kunnen.

Tegelijkertijd wordt van diezelfde politicus verwacht zich in te leven in de gemiddelde Nederlander. Bezuiniging, btw-verhoging, lastenverzwaring, zeg me: hoe kun je met 94.000 euro op jaarbasis ook maar beginnen te begrijpen hoe de gemiddelde Nederlander rondkomt? Dat gebeurt pas als de gemiddelde politicus hetzelfde verdient als de gemiddelde Nederlander.

En dan wil ik nog weleens zien hoe lang de zetelrover in de Tweede Kamer wil blijven. Tot die tijd moeten we ons behelpen met politici die zeiken over tonic dan wel bitter lemon in de kantine. Daar hoor je zo’n zetelrover nou nooit over.