Één slippertje

Het was duidelijk dat niemand in deze situatie onderuit wenste te gaan. Toen ik klaar was met soppen verliet ik de douche en plaatste dit maal slechts één pantoffel onder de kapstok. Daarna vertrok ik naar de algemene ruimte om eventjes te relaxen. De man op leeftijd kende ik op het eerste oog niet, maar het was duidelijk dat hij iets op het hart had. Hij liep na enige aarzeling toch doelgericht in mijn richting en fluisterde dat er iemand was met één been. Even hinkte ik op twee gedachten en wist niet direct of ik de waarheid moest vertellen. Na dit kleine uitstapje overwon ik mijn geremdheid en vertelde hem eerlijk over mijn tweede slippertje dat ik per ongeluk thuis had laten liggen.

Onze geest is er primair op gericht om de wereld van verschijnselen te groeperen en te ordenen. Daardoor ontstaan er zinvolle connecties en verbanden. We kunnen als gevolg daarvan op juiste voet een relatie aangaan met de ons omliggende objecten. Natuurlijk gaat het regelmatig verkeerd en dan raken we tijdelijk of langdurig van slag. De verhouding met de ander en het andere is dan verstoord. De betekenis van een gebeurtenis ontgaat ons en veroorzaakt verwarring. Ons leven staat eventjes op losse schroeven. We hebben dan geen poot om op te staan en zoeken naarstig naar nieuwe antwoorden en begrip.

Mijn gesprekspartner vertelde dat hij onlangs een hartstilstand heeft overleefd. Na mijn opmerking dat hij dus met één been in het graf heeft gestaan, ging hij bijna onderuit van het lachen. Wat één slippertje al teweeg kan brengen.