Luisteren

Gekscherend zeg ik wel eens – de laatste tijd frequenter – dat ik training in luisteren en interpreteren zou willen geven.
Deze grap neigt na de aflevering van College Tour met Daan Roosegaarde in de gastrol meer naar een wens. Een wens die mede aangewakkerd wordt door de wijze waarop ik de dienstbaarheid in winkels en bij instellingen vaak tegenkom. Dienstbaarheid waarbij het mijn inziens vaak schort aan het luistervermogen van de dienstverlener.

In dit geval neem ik de uitzending van College Tour waarin Daan Roosegaarde te gast was en College Tour te gast bij Daan Roosegaarde als voorbeeld.

Al snel was ik geroerd door de manier van praten van Daan Roosegaarde. Zó authentiek, zó precies, zó onbevangen, zó gepassioneerd…. Wát een talent, zijn woorden klonken als muziek in mijn oren.
En wát een persoonlijkheid, hij schroomde niet zichzelf te laten zien. Hij brengt techniek en kunst bij elkaar voor zijn projecten en deze hebben inderdaad, zoals gezegd werd in een videoboodschap, een sexy uitstraling.
Gaandeweg sloeg de teneur om in een mineur, omdat er op verschillende manieren gesuggereerd werd dat Daan Roosegaarde pretendeerde innovatief te zijn. In de uitzending heeft Daan Roosegaarde dat niet beweerd noch gepretendeerd, maar het werd steeds aan de orde gesteld en in de getoonde videoboodschappen werd ook beweerd dat Daan Roosegaarde onterecht uitvindingen zou hebben geclaimd.
De projecten van Daan Roosegaarde bestaan onder andere uit technieken die door anderen onderzocht en uitgevonden zijn en het is juist bewonderenswaardig dat hij de uitvinders betrokken heeft bij de ontwikkeling van zijn projecten waarmee hij anticipeert op de evolutie van de maatschappij. Het lijkt mij dat hij zijn kunstproject claimt en niet een onderdeel van het ontstaan van zijn kunstproject.

Wanneer men met vooringenomen gedachten naar Daan Roosegaarde luistert en steeds suggestieve vragen blijft stellen terwijl hij al een paar keer in glasheldere bewoordingen geantwoord heeft, kan ik mij heel goed voorstellen dat hij op gegeven moment de uitzending stop wilde zetten. Aangezien de camera’s bleven lopen, had Daan Roosegaarde geen andere keus dan een pauze in te lassen en het podium te verlaten. En dat nog wel in zijn eigen studio.

Wat mij betreft is dit een goed voorbeeld van slecht luisteren en verkeerd interpreteren door de ruis van het eigen referentiekader.
Mijn wens is om training in luisteren en interpreteren te geven ten goede van de communicatie en dienstbaarheid.