Speels met een koel-factor

Mijn training was al geslaagd voordat ie begonnen was. Voor mijn eendaagse vaardigheidscursus van komende week heb ik diverse huiswerkopdrachten gekregen. Behalve het invullen van een online persoonlijkheidstest moet ik enkele bekenden en collega’s vragen hoe ik op ze over kom. Uit een pagina vol met termen als ‘ enthousiast’, ‘spiritueel’, ‘cool’, ‘eigenzinnig’, moet ik mijn beoordelaars zes karakteristieken laten omcirkelen die mij typeren. Vier mensen hebben het ingevuld tot dusver en de resultaten vallen in de categorie saai, saaier, saaist met gekozen termen als ‘degelijk’, ‘betrouwbaar’ en ‘evenwichtig’. En vooral niet ‘cool’ maar wel ‘koel’. Mijn leidinggevende vindt echter dat ik behalve saai ook ‘speels’ overkom. Dit kun je interpreteren als ‘ongeschikt voor verdere carrière’ of ‘sneue veertig-plusser die geforceerd jong wil zijn’. Maar voor mij was het een bevestiging dat ik nog niet het allerhoogste saaiheidsniveau heb bereikt. Het kan dus nog erger! Joepie. Dat het echt erger kan daar kwam ik laatst achter op een verjaardagsfeestje van een vriendin die veertig werd. De locatie was cool, ik was koel en veel van de andere aanwezige vrouwen geen van beide. Mijn man vond dat er nogal veel vrouwen-met-aseksueel-kapsel rondliepen. Dat wil zeggen kort vormloos haar van het meest praktische soort, niet te verwarren met het uitdagend kortgeknipte haar dat je soms ziet bij moedige c.q. stoere vrouwen. Deze vrouwen met aseksueel haar stonden het gehele feestje alleen maar met hun kopje thee te praten over de balletles van hun dochters. En als deze vrouwen tien jaar ouder zijn gaan ze waarschijnlijk met een vriendin baantjes zwemmen, waarbij de uitdaging is om al kletsend zo langzaam mogelijk in schoolslag de overkant te bereiken terwijl het haar droog blijft. En daarna gaan ze al theedrinkend met hun nog droge haar opscheppen over de carrière van hun echtgenoten die pensioenadviseur zijn. Dan ben ik toch zo blij dat ik speels ben. Dat ik me niet geneer om foute grappen te maken op kantoor en ook zonder de kinderen soms op onze trampoline spring. En dat ik er intens van geniet als ik op mijn krakende stadsfiets naar huis rijd van mijn werk en dan snel aanhaak bij een groepje wielrennende mannen dat me inhaalt. Het is heerlijk om dan die geschrokken blikken te zien als ze achterom kijken en constateren dat saaie doch speelse veertigplusvrouw met kantoorrok hen bij kan houden.