Huispakkengoeroe rolt door Efteling

Vandaag kwam ik toevallig op een artikel in het AD. Het artikel kopte “Roy Donders in rolstoel in de Efteling”. Eerst schrok ik en dacht “ach, wat zielig voor Roy. Zeker een ongeluk gehad, misschien gestruikeld in zijn huispak. Maar nee, dat was niet de reden.
In het kader van het Zonnebloemprogramma ‘Er kan zoveel meer’ waren Roy en zijn zus Rian uitgenodigd om als hulpbehoevende de Efteling te bezoeken. Dit om te ervaren hoe het is gehandicapt te zijn.

Roy gaf aan dat het erg zwaar was: “Normaal praat ik erg veel met m’n handen, maar nu was dat moeilijk door dat zware pak wat ik droeg. En roken lukte ook al niet zo goed.”
Dat was ook goed te zien aan de vele brandvlekken in de geleende jas en het verschroeide kunstleer van de rolstoel.
Zijn zus Rian had een special bril op waardoor ze ervoer hoe het is om staar te hebben.
Nog steeds een beetje beduusd vertelde ze dat ze in de wildwaterbaan wilde met rolstoel en al en niet merkte dat ze een herentoilet in reed.

De stylist van het Zuiden had het erg moeilijk in de Efteling. Er was weinig voor hem en zijn zus te beleven. Oké, de schone slaapster lukte wel en de rode schoentjes. Zus Rian zag door haar bril niet dat ze tegen Langnek aan reed. Daarnaast reed ze regelmatig andere bezoekers op de hakken. Zeker omdat ze geen rode schoentjes aan hadden.
Beiden waren erg blij dat de dag voorbij was. Roy: “Dat is eens maar nooit weer. Ik loop nog liever in mijn eigen roze huispak!”
Rian wilde wel nog een keer, maar dan als dove: “Dan hoor ik die klereherrie ook niet zo.”

Eerder was Roy ook al in het nieuws. Tijdens een optreden, ‘k wist niet dat ie ook kon zingen, werd hij met bier bekogeld. Hij was daar erg boos over. Vreemd voor een Brabander. Die houden toch van een pilske.
Maar goed, voor Roy en Rian was een bezoek als gehandicapte een bijzondere dag. Maar donders nog aan toe, de huispakkengoeroe doet dit nooit meer en zeker niet in de Efteling.