Iris Hermans Nieuws 6 dec 2018, 12:28

Leestijd: 7 minuten

‘Ga all the way, doe ik ook altijd’

Metro’s Iris had een ongefilterd gesprek vol filters met Peter Pannekoek. Zijn nieuwe tv-programma Sterke Verhalen is op zijn lijf geschreven: ,,Ik romantiseer graag.” En als hij zelf in een romantisch-dronken bui is, zwengelt-ie Tinder weer even aan. ,,Blijft leuk. Soms.”

Mijn moeder ook

Zoals ik zelden iemand tegenkom die puppy’s niet lief vindt, lijkt het wel alsof iedereen ook Peter Pannekoek leuk vindt, van de kantine-kok tot mijn bloedeigen moeder, die zelfs tussen neus en lippen door nog even vraagt of ik niet twee vrijkaartjes voor ons kan regelen, en dat doet ze anders nooit. Een paar jaar geleden dronk ik eens dropshots met hem aan een bar op een onchristelijk tijdstip, nu zitten we rond lunchtijd in De Plantage in Amsterdam, waar Peter behalve een jus,  ook een cola light bestelt. Die overigens overal mee naartoe gaat, in een flesje in zijn rugzak, ,,mijn dagelijkse verslaving.”

Vrienden-weekender

Peter Pannekoek is druk in zijn bewegingen, hoofd én agenda. Een understatement. Avond na avond speelt hij zijn voorstelling ‘Later was alles beter’, dus waar je hem ’s nachts voor zou kunnen wakker maken, is eigenlijk heel simpel. Een avondje vrij, met vrienden. ,,Of maak er maar een weekender van.” Eerst uit eten ‘en dan lekker baldadig door het restaurant schreeuwen’, heel veel Polaroidjes schieten (leuk én handig voor de dag erna), (dropshot)adjes aan de bar trekken en dan naar een dik feest in Chin Chin Club bijvoorbeeld, ,,En dan de nacht zo lang mogelijk rekken, daar houd ik zo van. Tot het ochtend wordt, en weer middag.” Daarna een potje voetballen -,,ik kan heel lang nagenieten van een mooi doelpunt”- en hop, de bank op met van te voren riant ingekochte snacks, ,,want ik wist dat je me ging wakker maken” en een goede American Football wedstrijd.

Jointje erbij en Dogu aan zijn voeten. De naam die hij zijn hond zou geven, als hij er een zou nemen. Hij toont een Insta-foto van ‘zijn droomhond’ Jos, de viervoeter van een vriend. Een kruising tussen een herder, een Amerikaanse bulldog, een rednose pitbull en een Bordeaux dog.Hij kijkt er nog eens goed naar, ,,dat moet wel een hele rare gangbang zijn geweest.”

Teamcaptain

Het gaat goed met Peter. Hij oogt fit, heeft net een stuk hardgelopen en heeft volle bak zin in zijn programma Sterke Verhalen, gebaseerd op de Britse succesvolle en zijn lievelingsshow Would I Lie to You?  en waarvan hij dacht: dit moet ook bij ons op tv! En zo geschiedde. Het programma van BNNVARA op NPO1 draait om het vertellen van verhalen door hem en Richard Groenendijk en elke week twee bekende panelleden onder leiding van Sanne Wallis de Vries en telkens rijst de grote vraag: echt gebeurd of sterk verhaal?

Romantiseren

Hij staat erom bekend dat hij niet vies is van een potje liegen, al heeft dat meteen zo’n negatieve connotatie. ,,Ik noem het liever romantiseren. Ik houd ervan om verhalen op te spicen, waarom zou je alleen een filter op je social media gebruiken?” Feit is dat een uurtje met Pannekoek en zijn verhalen zeer vermakelijk is, echt waar of niet. ,,Zeg nou zelf, dat maakt dan toch ook niet meer zo uit?”

Gouden tip van de cabaretier voor hen die niet zo goed kunnen liegen: maak je verhaal zo groot mogelijk. Maar dan écht groot, ,,dat mensen denken: dat moet wel waar zijn, dat verzin je toch niet?!” Stel dat je op het huis van je tante met haar kat moet passen, begint hij zijn beeldende voorbeeld. Je doodt per ongeluk de poes (,,kan gebeuren”) en besluit dan maar een nieuwe te kopen, ook al heeft die wat andere strepen. ,,Je tante denkt eerder: ‘Wat raar ik dat die stippen niet eerder heb opgemerkt’ dan ‘Mijn neef heeft per ongeluk de kat vermoord en een nieuwe gekocht’.” Een dikke grijns siert zijn lippen. ,,Ga all the way! Doe ik ook altijd, succes gegarandeerd.”

Het romantiseren, of voor de gek houden, zat er al in toen Peter nog Petertje was. ,,Ik fakete ooit heel lang dat ik doof was en werd zelfs naar het doveninstituut gestuurd.” Daar viel hij door de mand toen hij de ‘vleermuizenpieptest’ moest doen. ,,Ik reageerde precies op de verkeerde momenten” en dove Peter werd geschiedenis.

Ook toen hij vroeger op het schoolplein met vrienden hing, hield hij er al van ‘om hele David Attenborough-achtige documentaires’ over mensen op te hangen, terwijl ze er gewoon bij stonden. Hij haalt zijn schouders op, ,,ik houd echt van verhalen vertellen, dat ga je zondag wel zien.”

Na de vraag tegen wie hij nooit zou liegen, blijft het lang stil. Zijn moeder misschien? ,,Oh jawel, hoor.” Tegen zichzelf dan? ,,Kom op man, iedereen liegt zichzelf soms voor.” Vooruit dan, tegen God of Allah of ‘als er al iemand boven zit’,,,dat is dan wel het juiste moment om eerlijk te zijn.” Hoewel… Hij denkt nog dieper na, ,,,met alle zondes die ik heb begaan, is dat juist de plek waar ik moet gaan bluffen, anders kom ik nooit binnen!”

Nooit choqueren en Dotan

Druk baasje Peter, wiens gedachten nooit stil staan, spreekt al zijn ideeën en hersenspinsels in op zijn telefoon (,,ik ben die debiel die telkens in zijn hand aan het fluisteren is”) en ordent daarna alles keurig op zijn computer in verschillende mapjes. Een extreem vol hoofd, dat ontspant wanneer hij even vrij heeft door leuke dingen te doen, ,,dat plan ik dan echt, naar het museum, of een uur bankhangen, ook heel rigide gepland.” The Sinner seizoen twee op Netflix is trouwens echt een aanrader, ,,en This is Us, echt supermooi.”

Zijn optredens, die door velen als vrij hard worden beschouwd, gebruikt hij als uitlaatklep, ,,maar nooit om te choqueren.” Of sterker nog: als verwerkingsproces, ‘om er mee te dealen’. Zo maakt hij harde grappen over kanker, een ziekte waaraan zijn vader is overleden. ,,Ik heb dat nodig om met zoiets idioots als die klotekanker om te gaan. Dat is mijn manier, dit is mijn filter.”

Hoe hij kijkt op deze tijd waarin je bijna niets meer kunt zeggen of doen zonder (op social media) te worden aangevallen? Tja. Het maakt het zowel moeilijker als interessanter, ,,Wat zijn die grenzen? Ik zoek ze graag op.” Waar hij moeite mee heeft, is dat niemand meer een tweede kans lijkt te worden gegund, geen fouten meer mag maken. Neem nou Dotan. Niet heel handig wat hij heeft gedaan, ,,Maar zijn we niet allemaal een beetje Dotan? Iedereen vijzelt zijn CV toch op of maakt zijn verhaal net iets mooier? Het is zo hypocriet. We zijn allemaal mensen, we maken fouten, dingen mislukken, en gaan dan weer door.” Of zo zou het in elk geval moeten zijn, ,,doodzonde dat dat niet meer kan, ook ik ga een keer een fout maken.”

Vrijgezel

De energieke cabaretier is sinds kort weer vrijgezel. Zijn droomvrouw is blond, roodharig ‘óf Japans’, ,,maar ik eindig altijd weer met een brunette, heel apart.” Over dat hij als bekend persoon juist wel of niet op datingapps zit, is hij stellig. Sowieso niet op Happn, ,,ik snap die app niet zo” en op Tinder heel soms en alleen wanneer hij dronken is. Met zijn kenmerkende ondeugende Peter Pannekoek-grijns: ,,dan installeer ik dat, om het er de volgende ochtend snel weer af te halen.” Aandacht van vrouwelijk schoon is er wel, ,,de voorstellen kunnen me niet oneerbaar genoeg zijn”, maar het is niet zo dat cabaretiers de status van rocksterren evenaren, meent hij. ,,Ik hoor eerder vaak dat ik een karakteristiek hoofd heb.” Hij moet lachen, ,,dat betekent dus gewoon dat je een rare kop hebt… Jij hebt ook wel een authentiek hoofd trouwens.”

Toekomstwensen zijn er volop bij Pannekoek. ,,Ik ben zo megalomaan als de pest, dus ja, ik durf wel te dromen en denk ook dat het best uit kan komen.  Ik was vroeger fan van Dit Was Het Nieuws en mijn droom was om ooit teamcaptain te worden.” Check, ,,dat is nu gelukt.”Zo wil hij het Televizierring-gala presenteren op de Amerikaanse manier, ,,met eindelijk wat pit, een beetje zoals The Roast”, een hiphop-comedyalbum maken en een Nederlandse horrorfilm schrijven, ,,en daarmee een Oscar winnen, waarom ook niet?”

Zondag begint zijn Sterke Verhalen en op de vraag of hij er een aan mij heeft verteld, schudt hij subiet zijn blonde hoofd. ,,Het is allemaal waar, laten we er gauw op proosten, met een dropshot.”