Kom je de dood van je kind ooit te boven?
Kom je ooit de klap te boven als je kind sterft? Dat hangt van het rouwproces af, vertelt rouwcoach Ed van der Vight.
Over een tijdje
‘Wat verschrikkelijk!’, schoot het donderdagochtend door het hoofd van Ed van der Vight en miljoenen andere Nederlanders. Maar ook: ik hoop dat de families over een tijdje goed kunnen rouwen, ,,alleen dan kun je ooit op een dag weer verder na de dood van je kind.” Over een tíjdje, benadrukt hij. Nu zeker nog niet, ,,nu is een tijd van een onvoorstelbaar groot verdriet, de families zijn in een rollercoaster terechtgekomen waar ze helemaal niet in willen zitten.”
Te groot
Van der Vight woont in Gerwen, op zo’n 45 kilometer van Oss waar het bakfietsdrama plaatsvond. Na de dood van zijn zoontje, dat tien jaar geleden op eenjarige leeftijd aan acute leukemie overleed, gooide de toenmalige IT’er het roer om en werd, na jaren vol opleidingen en studie, rouwcoach bij www.derouwcoach.nl. Je kunt zijn hulp inroepen wanneer het verdriet te groot is en voelt alsof je het zelf niet meer kunt dragen. De rouwcoach helpt iemand ‘goed te rouwen’, ,,Het is essentieel dat je je verdriet verwerkt. Sommige mensen steken hun kop in het zand en gaan maar door en door, anderen gaan alleen nog maar naar het verdriet toe. Als je niet op een goede manier rouwt, heb je daar de rest van je leven last van.”
Impact
Iedereen rouwt op z’n eigen manier, vertelt Van der Vight. Er is geen checklist die je kunt afwerken (,,was het maar zo eenvoudig”) en kleine gebeurtenissen in het dagelijks leven gaan een grote impact hebben op het rouwproces, zo weet de rouwcoach, die door een groot aantal zorgverzekeraars (voor een deel) wordt vergoed. Het dekken van de tafel voor iemand die er niet meer is, bijvoorbeeld. Het horen van een liedje op de radio dat op de uitvaart werd gespeeld, bleek voor hem uiteindelijk zelf een deel van de verwerking. ,,Ik had sinds tijden weer een vrolijke dag en zat in de auto toen ik het nummer hoorde”, blikt hij terug. Overspoeld door verdriet, moest hij de auto aan de kant zetten. ,,Ik kon niet meer ophouden met huilen.” Toch is het goed geweest, ,,zulke wisselende emoties horen bij het verwerkingsproces.”
Uitdaging
Je staat voor de uitdaging te leren leven met je verlies, vervolgt de rouwcoach. Je kunt het niet ongedaan maken, vergeet het nooit meer en je neemt het mee in je verdere leven en daar moet je een vorm voor vinden. ,,Het mooie van mijn werk is om mensen te mogen helpen bij die zoektocht, er is geen standaardvorm.” Zijn eigen vorm bleek om andere mensen met hun verdriet te helpen als rouwcoach, ,,en een aantal nabestaanden van de MH17-slachtoffers is bijvoorbeeld een stichting gestart om de belangen van de slachtoffers en hun familie te behartigen. Voor hen ook een onderdeel van rouwverwerking.”
Ligt eraan
Of je als ouder ooit de klap te boven kunt komen wanneer je eigen vlees en bloed sterft? De sympathieke rouwcoach denkt even na. Geen harde nee, maar ook geen ja. ,,Het ligt er aan hoe je rouwproces is gegaan. Als je de betekenis van het grote verlies mee kunt nemen in je verdere leven, dan kun je klap te boven komen. Ik ben daar zelf het levende bewijs van.”
Rouwbaarheidsdatum
Maar het proces van rouwen bij de getroffen families begint pas, beaamt hij, ,,dit is de tijd van stilstaan bij het verlies en gigantisch groot verdriet.” Dat het verdriet om je verloren kind of andere dierbare nooit helemaal over gaat, is zowel een verdrietig gegeven, als iets moois. ,,Wanneer de liefde heel groot is geweest, is de pijn dat ook.” Hoe lang dat duurt is voor iedereen anders. Nee, er is geen ‘rouwbaarheidsdatum’, schudt hij ten slotte z’n hoofd. Ook dit is voor iedereen verschillend, ,,je merkt het vanzelf als je op een dag wakker wordt en ineens een heel klein beetje voelt dat je niet meer stil wilt blijven staan.” En verder wilt met je leven, ,,dan weet je dat je goed hebt gerouwd.”