Erik Jonk Films & series 4 okt 2023, 18:12

Leestijd: 4 minuten

Recensie The Exorcist: Believer: is de echte opvolger van de engste film aller tijden weer zo eng?

Voor een recensie plof je weleens in een bioscoopstoel neer met in het achterhoofd de vraag: zal ik naar een vijf sterren-film gaan kijken? Dat gebeurde maandag bij de persvoorstelling van The Exorcist: Believer. Hier lees je het antwoord.

De vraag heeft alles te maken met de geschiedenis van de eerste Excorist. Uit 1973 stamt de tweevoudig Oscarwinnaar van regisseur William Friedkin alweer. Ook al kwamen er nog een Exorcist II en twee prequels, de makers van de nieuwe The Exorcist: Believer hebben het over een nieuw hoofdstuk van die beroemde titel uit 73. Die titel waarvan vaak wordt gezegd dat het ‘de allerengste film ooit is’.

The Exorcist was gebaseerd op de gelijknamige roman van William Peter Blatty. Dat er iets dergelijks was gebeurd als in het boek stond beschreven, maakte mensen en bioscoopgangers in de tijd nog angstiger. Resultaat: de kassa stroomde vol met 440 miljoen dollar.

Halloween-man achter The Exorcist

Kortom, al heb ik ‘die engste ooit’ nooit gezien, reden genoeg om vol verwachting dus te gaan zitten voor The Exorcist: Believer voor Metro‘s Filmrecensie van de Week. Vanaf morgen draait deze horror in de Nederlandse bioscopen. Deze keer is de regie-eer weggelegd voor David Gordon Green, vijf jaar geleden de man achter het succes van Halloween.

De oude Exorcist begon met een poppetje en Irak, wat later uitmondde in een bezeten meisje, Regan, in het Amerikaanse Georgetown. Regan was de dochter van Chris MacNeil (Ellen Burnstyn) en dat is als het om de nieuwe van precies een halve eeuw later gaat, beslist bijzonder.

Onmogelijke keuze

Ook deze Exorcist begint ‘elders’, Haïti in dit geval. Een aardbeving mondt uit in een menselijk drama, als Victor Fielding (Leslie Odom Jr.) over zijn zwaar gewonde zwangere vrouw moet beslissen. Zij of haar ongeboren dochter zal blijven leven, allebei is onmogelijk.

Dan maken we net als in 1973 een sprong in de tijd – dertien jaar – en zijn we weer in Georgetown. De dochter Angela (Lidya Jewett) leeft nog en gaat met klasgenootje Katherine (Olivia Marcum) het bos in. Ze raken vermist en duiken drie dagen later weer op in een schuur. De twee hebben geen enkel idee wat er gebeurd is en denken dat het nog dezelfde dag is. De meisjes gedragen zich steeds vreemder, tot zij uiteindelijk amper kinderen meer zijn, maar totaal bezeten demonen.

Ellen Burnstyn weer in The  Exorcist

Angela’s vader Victor zoekt wanhopig zijn toevlucht bij de enige persoon die deze vreselijke situatie al eens heeft gemaakt, jawel, Chris MacNeil („bezetenheid is geen katholieke ingeving”). Het is prachtig dat Ellen Burnstyn deze rol weer op zich heeft genomen. De Oscar-winnares voor Alice Doesn’t Live Here Anymore wordt in december 91 jaar. Laten we hopen dat er op ons 90ste allemaal nog zo fit uit zien als deze bewonderde dame.

MacNeil schreef vijftig jaar eerder een boek over haar demonen-belevenissen en dat werd een gigantisch succes. Eén persoon was echter woedend: Regan, het meisje dat bezeten was. Zij vertrok en keerde nooit meer bij haar moeder terug.

‘Even’ een geest verdrijven

Hoe het in The Exorcist: Believer allemaal verder gaat, vertellen we hier natuurlijk niet. Maar natuurlijk komt er een kwadegeest-uitdrijving op het grote doek. Nou mensen, ik wist niet dat het weg krijgen van zo’n demoon zó lang duurt. Voor een film in ieder geval veel te lang, want ik had achteraf het gevoel dat de halve Bijbel was opgedreund.

Beetje teleurgesteld in The Exorcist: Believer

Is het tot die vijf sterren-film gekomen? Nee, de verwachtingen voor The Exorcist: Believer waren vooraf echt te hoog.

Het is een prima film met een goede opbouw. Leslie Odom Jr. is als vader erg goed, de twee jonge meiden zelfs geweldig (dikke pluim voor de grime trouwens). Ellen Burnstyn? Top. Maar ook eerlijk gezegd: ik vind deze Exorcist niet eng… Voor een avond biosvermaak is hij echter goed genoeg.

Beoordeling uit 5: 3,5

Metro’s Filmrecensie de Week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen (zoals The Exorcist: Believer), soms op woensdag. Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Net Als In De Film, een titel met – heerlijke – muziek uit de jaren 80 en 90. Met Benjamin Bruining en Noortje Herlaar.

Sweet Dreams: au, wat waren ‘we’ vreselijke eikels tijdens het koloniale tijdperk

Reacties