Erik Jonk
Erik Jonk Entertainment 5 okt 2015
Leestijd: 4 minuten

Guus en z’n muziekvrienden, een liedje per dag

Zes nummers op zijn nieuwe album Morgen, schreef Guus Meeuwis met collega’s uit het vak. Hoe ging dat?

Zijn 20-jarige artiestenjubileum vierde Guus Meeuwis met zijn band onder meer in vijf uitverkochte Philips Stadions in Eindhoven en – legendarisch voor een Nederlander – met een concert in de Royal Albert Hall in Londen. Wie denkt dat de Brabander lekker achterover leunend mijmert over zijn feestjaar, heeft het mis. Guus Meeuwis (43) kijkt vooruit.

Lees ook: 20 jaar Guus Meeuwis, van toen tot nu.

Amper bekomen van zijn triomftocht 2015 verschijnt vrijdag al weer zijn nieuwe album, Morgen. De single ‘Dankjewel’ blikt dan misschien even terug op het jubileum, zelf hoeft dat van de allemanslieveling niet zo. „Het is de kunst om op te staan als het voorbij is”, zingt hij dan ook Morgen. Hij praat liever over zijn plaat en de zes muziekvrienden waarmee hij de helft van de nummers voor het album maakte. Vrienden die hij continu tegenkomt in het ‘circuit’, mensen waarmee hij al vaker bedacht: ‘Wij moeten eens wat samen doen’. Guus Meeuwis legt uit hoe het schrijven met de zes collega’s ging. De gemene deler: „Elk liedje lukte binnen een dag.”

Jacques Poels (Rowwen Hèze) – Dankjewel

Foto: Ferdy Damman | ANP

„Met Jacques maak ik vaker liedjes, altijd per sms. Jacques stuurt een eerste zin en daar gaan we mee aan het werk. In dit geval, anderhalf jaar geleden, was dat ‘Als de wiedeweerga gaan wij er vandoor’. Daar komt ‘het is de kunst om op te staan als het voorbij is’ ook uit, wat goed past bij het jubileumjaar en symbool werd voor Morgen. Jacques en ik hebben per sms nu drie liedjes geschreven en hebben dat aan de bar van De Vrienden van Amstel Live bedacht.”

Paskal Jacobsen (Bløf) – Onze Wereld

Foto: Paul Bergen | ANP

„Met Paskal had ik het er al vier jaar over, maar eindelijk was het samenwerken zover. Hij is naar mijn oefenhok in m’n woonplaats Tilburg gekomen. Paskal is met schrijven snel en heel muzikaal, dat weten we allemaal. Hij kwam al met een idee aan en dat idee hebben we in elkaar geknutseld tot een liedje. Het ging een beetje vanzelf. Ik moet zeggen dat als Paskal iets voorzingt, je meteen al het idee hebt dat het heel erg goed is, haha. Ik bewonder hem enorm en ken het geneuzel van mensen over Bløf; ik doe daar niet aan mee. Wij zijn na de schrijfdag uit elkaar gegaan met de belofte dat we dat vaker moeten doen. Daar gaan we elkaar aan houden.”

Douwe Bob – Zie Jij ‘t Ook?

Foto: Sander Koning | ANP

„We schreven thuis bij Matthijs van Duivenbode, bandlid van Douwe. We dronken thee en voegden onze ideetjes samen. Douwe had een melodie-idee en ik al wat zinnen op papier. Het puzzelen ging vrij harmonisch, wat zeg ik? Het was klaar voordat we het wisten en nog naar ieders tevredenheid ook. Dat is altijd een mooi moment, dat je er met z’n allen niet meer over hoeft na te denken. Ja, bij Douwe was het een erg leuke dag.”

Frank Boeijen – Het Gaat Zo Snel Voorbij

Foto: Sander Koning | ANP

„Ik belde Frank om voor het schrijven af te spreken. Hij vroeg aan het einde van het gesprek hoe het met me ging. Ik zat middenin van alles en nog wat en zei ‘ik heb het ene leuke na het andere, maar het gaat allemaal zo snel voorbij. Soms vergeet je waar je staat’. Vier uur later had ik tekst voor een liedje op het scherm van mijn telefoon staan. Hij was er meteen mee aan de slag gegaan en dat ging pijnloos.”

Nielson – Wij Zijn Wij

Foto: Martijn Beekman | ANP

„Net als met Paskal Jacobsen zaten we in het hok in Tilburg. We zijn gaan zitten en ik heb me verbaasd. Net als bij Douwe Bob zit er tussen hem en mij 20 jaar, maar ik heb het idee dat de heren al zo veel verder zijn dan ik als twintiger. Nielson ging zelfverzekerd aan de slag en daar heb ik met bewondering en plezier naar gekeken. Hij heeft zes broers, ik eentje. Het was snel duidelijk dat broers het onderwerp zou zijn. We vonden het te gek, maar dat vond niet iedereen. Het liedje had nog iets nodig. Toen is het de reggaekant opgevlogen en heeft Hennie Vrienten bas gespeeld en de koortjes ingezongen.”

Alain Clark – Rome

Foto: Remko de Waal | ANP

„Ik had al langer de wens iets met Alain te doen en heb hem in Amsterdam opgezocht in zijn kelderstudio. Ik lijk in herhaling te vallen, maar we zijn gaan zitten en drie uur later was er een liedje. Ik weet dat hij met zijn ‘soulsoul’ in een heel andere hoek zit dan ik, maar dat is juist interessant. Hij begon ooit met Nederlandstalig, dus daar heeft hij wel feeling voor. Als ik hem ergens tegenkom, komt ons gesprek altijd op liedjes schrijven. Ik ben blij dat we de krachten eens hebben kunnen bundelen. Alain zingt ook op Rome mee.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.