TELEVISIONAIRE MELTDOWN

Televisiezenders doen er alles aan om u te overtuigen dat het medium nog steeds springlevend is. De reden is tweeledig: ten eerste de ‘LIVE factor’. Twitter en YouTube ten spijt, heeft het internet nog geen serieus antwoord op het rechtstreeks verslag doen van een evenement of ramp. Ten tweede: het nostalgische gezinsgevoel. Samen op de bank naar een infantiele datingshow (Boer Zoekt Vrouw) of platgeproduceerde talentenjacht (The Voice) kijken, zak chips in het midden.

Daar heb je volgens mij geen drie Publieke Omroepen en een sloot aan commerciële zenders voor nodig. Toch wordt er nog behoorlijk wat uren televisie gekeken, als we de 1245 kijkcijferkastjes mogen geloven. De houders van deze kastjes zijn geheim. Hoe representatief hun kijkgedrag is voor de rest van het land, is geheim.

De kastjes worden in bruikleen gegeven door Stichting Kijkonderzoek. Ik geef de stichting het voordeel van de twijfel, als in: ze zullen iedere dag een zo nauwkeurig mogelijke kijkcijferlijst nastreven. Blijkbaar zijn 1245 huishoudens daarvoor meer dan zat.
Het kan niet anders dan dat de SKO ‘zoveel procent van 1245’ omrekent naar ‘zoveel procent van iedereen met een televisie tot zijn beschikking’. Je voelt ‘m al aankomen. Veel mensen – vooral jongeren, zeg maar tussen de 18 en 35 jaar, de belangrijkste doelgroep voor reclame-inkomsten – weten wat een televisie is, maar kijken er zelden tot nooit naar. Programma’s kijken ze via internet. De SKO neemt dus ten onrechte een flinke groep mee in hun berekening. Een groep die totaal is vervreemd van het apparaat waar twintig jaar geleden de huiskamer nog omheen werd ingericht.

De SKO zal tegenwerpen dat ze een ‘veel ingenieuzer systeem’ gebruiken. Wat dat precies inhoudt, zal helaas geheim moeten blijven. En zo komt er nooit duidelijkheid. Misschien is dat ook maar beter. Hoe minder mensen televisie kijken, hoe minder reclame-inkomsten, hoe minder geld, hoe minder programma’s en hoe groter de kans dat het bestel implodeert.

Na de internet- en huizenbubbel, zitten we op een reclamebubbel. De SKO is de laatste verdedigingslinie die ons beschermt tegen een televisionaire meltdown.