Tussen droom en daad (2)

NielsHagen 17 mrt 2016

Het is maandagochtend half 7. Ik zit in een stampvolle bus en ik kijk stiekem naar de mensen om me heen. Dan zie ik je staan. Een jonge hippe meid, met een heel leven voor haar. Je kijkt geïnteresseerd om je heen. Van je gezicht is af te lezen dat je je afvraagt wat iedereen doet. Waarschijnlijk kijk je zo ook naar mij.

Wanneer ik even wegkijk, voel ik jouw blik op mij neerdalen. Je hebt medelijden met me. Je vraagt je af hoe mijn leven eruit ziet. Of ik gelukkig ben. Je durft het niet te vragen, maar aan de hand van de trieste blik op mijn gezicht maak je je een voorstelling van mijn leven. Die voorstelling schrijf je op en lees ik donderdag op dezelfde plek in de bus in de krant. Helaas lees je mijn gezicht verkeerd.

Ik ben werkloos, omdat ik altijd mijn dromen achterna heb gejaagd. Het is de sleur van mijn dagelijks leven. Ik ben ongetrouwd, niemand hield het lang met deze rusteloze persoon uit. Ik heb dan ook geen kinderen. Het enige plezier in mijn leven is thuis komen, bier uit de koelkast pakken, een magnetron maaltijd opwarmen, op de bank neerploffen en de nieuwste obscure plaat van HATY HATY opzetten. Soms vraag ik mij af of ik mijn jongensdroom niet had moeten volgen. Maar ik heb het geaccepteerd. Dit leven is mijn leven.

Was ik maar niet bang geweest te settlen. Die kans op een mooie en uitdagende baan aan te grijpen, in plaats van mij hautain op te stellen en te zeggen dat ik het allemaal wel zou redden. Had ik maar met mijn jeugdliefde getrouwd. Dan hadden we nu vast drie puberende kinderen. Maar ik koos voor de moeilijke weg, waar geen garanties zijn. Waar ik geen verantwoording aan anderen hoefde af te leggen. Toch heb ik geen spijt. Ik heb het tenminste geprobeerd.

Boanna, ik wil je waarschuwen voor de al te romantische voorstelling van het dromen najagen. Als mijn trieste blik medelijden opwekt, bedenk hoe je je zelf voelt wanneer jouw eigen project mislukt. Misschien zit jij over dertig jaar wel op dezelfde manier in de bus. Is dat het waard? Wanneer je die vraag met ja beantwoord, ga er dan voor. Maar wees ook bereid te mislukken. Daar is helemaal niets mis mee.