Kijk verder dan je bed

Hava Özbas 20 dec 2016

Laten we even eerlijk zijn, hoe vaak heeft angst ons vooruit gebracht in het leven?
Is het niet zo, dat we juist uit angst, stappen terug hebben gedaan?
Het monster onder ons bed heeft nooit bestaan.
Meestal zijn we bang voor het onbekende. Dat is menselijk. Toch verlangen we stuk voor stuk vaak naar het ontdekken van dat wat we nog niet weten. Het is in mijn optiek dan ook niet vreemd, dat iemand die de spiegel niet durft in te kijken, de ogen van de ander vermijdt om zichzelf daarin niet te hoeven zien. Het is in mijn ogen dan ook niets behalve logisch, dat we de verbinding met de ander kwijtraken als we steeds verder weg van onszelf raken. Uit angst om onze eigen vlekken te zien, wijzen we vaak naar de ander. En de mens leert het op jonge leeftijd al: wat je zegt ben jezelf.Soms ben ik bang om erachter te komen dat ik het zelf ben.
Soms ben ik bang dat een ander voordat ik mezelf zie, mij zal zien. Doordat ik de spiegel alleen maar in kijk als het mezelf goed uit komt. Wanneer angst me strakker omarmt dan de huid op mijn lichaam, vraag ik mezelf af wat het ergste is dat kan gebeuren? Geen antwoord.
Het onbekende waar ik voor vlucht en tegelijkertijd aan het najagen ben,
is moeilijk te verklaren. We kennen het allemaal wel: het monster onder het bed. Als kind, was het voor mij een grote strijd om in slaap te vallen met het idee dat er een monster onder mijn bed lag. Het zweet druppelde uit mijn lichaam en mijn hartkloppingen leken luider te klinken dan mijn ademhalingen. Als de nacht dan weer aanbrak leek het een eeuwigheid te duren en het monster onsterfelijk. Totdat ik een keer onder mijn bed keek en ik geen monster aantrof. Een overwinning.
Het overwinnen van angst is dus mogelijk, als je jezelf ermee confronteert.
Monsters ben ik overigens nooit onder mijn bed tegengekomen,
maar wel regelmatig in het leven. Een monster is de mens, die geen hart kan hebben voor mijn medemens, die moest vluchten uit het land, die haar heeft geleerd wat angst is. Mijn medemens, die bij de eindbestemming van haar vluchtroute moest leren dat er voor haar geen hoop meer is.
Een monster is de mens, die vlucht voor de vluchteling.
Een monster is de mens, die erbij staat en ernaar kijkt.
Soms net als ik en misschien ook net als jij soms…