Slappe hap

Ik heb laatst met stomme verbazing een stukje gelezen over nieuwe plannen van de Mc Donalds.
De Mc Donalds wil namelijk hun slappe hap ook aan huis gaan bezorgen. Eerst in een aantal plaatsen in Amerika, met als einddoel dit over de hele wereld in te voeren. Nu blijkt dit al in bepaalde Aziatische en Afrikaanse landen al te gebeuren, maar schijnbaar nog niet in westerse culturen.
Enfin, het eerste wat er dan bij mij op komt is “Ach ja, ga lekker nog meer mensen vetmesten en diegene die al aan obesitas lijden, nog dikker maken.” Ik weet heus wel dat die mensen er zelf verantwoordelijk voor zijn, maar waarom de kat om het spek binden???
Het tweede waar ik mij dan nog drukker over kan maken is, nog meer massa consumptie, wat zorgt voor nog meer massaproductie, wat zorgt voor nog meer ellende voor de dier en de natuur.
Die zorg wordt dan nog eens overspoeld door het besef hoeveel mensen zich daar helemaal geen zorgen over lijken te maken en niet kunnen wachten tot de Mc Delivery naar Nederland komt.
Ze maken zich eerder druk over dat de Big Mac en de frietjes dan niet alleen klef en slap zullen zijn maar dan ook nog koud. Ja joh, dat is pas zorgwekkend….
Maar goed wat doe je ertegen? Ik kan me er druk over blijven maken, maar dat zal niets veranderen aan de gedachten en het gedrag van de mensen die blij zijn met deze ontwikkeling. En helaas heb ik ook geen invloed op dit soort acties van de Mc Donalds; een bedrijf dat zich duidelijk ook geen zorgen maakt, en dus geen verantwoordelijkheid neemt, over hun toch best vernietigende manier van handelen.
Ach ja, het draait bij de Mc Donalds waarschijnlijk alleen maar om de winst, zodat de directieleden in dikke auto’s kunnen rijden naar hun villa’s ergens aan een mooie kustlijn.
Maar de simpele burger dan?…. Die steekt blijkbaar ook liever de kop in het zand in plaats van verantwoording nemen voor zijn consumerend gedrag. Blijkbaar is de opoffering van het niet meer eten van slappe frietjes en kleffe Bic Mac’s groter dan het behoud van het welzijn van mens, dier en natuur?!
Ik begrijp dat niet en zal het ook nooit doen ben ik bang, dus leg ik het maar naast me neer en denk alleen nog maar bij mezelf …
“Wat een slappe hap!”