Erik Jonk Televisie 11 apr 2023, 18:12

Leestijd: 5 minuten

Paul de Leeuw in topvorm in ondraaglijk programma over kinderen met kanker

Nee, vrolijk wordt het vanaf vanavond met Niet Klein Te Krijgen op NPO 1 niet. Zes weken lang een programma over vijf kinderen op de buis is eerder ondraaglijk. Toch zal er af en toe een glimlach op je gezicht verschijnen. Dat is te danken aan de maker van deze BNNVARA-reeks, Paul de Leeuw. Maar zeker ook aan die ontwapenende kinderen.

Niet Klein Te Krijgen is een soort jongerenvariant op het veel bekeken Over Mijn Lijk van Tim Hofman. Een programma over kinderen tussen de 10 en 15 jaar, dat verdient een plek in Blik op de Buis. In deze Metro-rubriek bespreekt Erik Jonk nieuwe en opvallende programma’s van de reguliere omroepen en streamingdiensten. De sterke hoofdrolspelers heten Luuk, Emelie, Myrthe, Tibbe en Quinten.

Paul de Leeuw geknipt voor Niet Klein Te Krijgen

Je kunt vinden van Paul de Leeuw wat je vindt, maar het ging met deze ras-televisiemaker de afgelopen jaren niet altijd even lekker. Al waren die twee seizoen Busje Komt Zo, waarin hij zelfs zangeres Adele in Londen bezocht, de laatste tijd zo slecht nog niet (en ook niet heel goed). Maar als je dan leest dat De Leeuw kinderen en tieners met een levensbedreigende ziekte een jaar lang gaat volgen, dan denk je meteen: dat kan die man. Metro zag een compilatie van aflevering 1 en 2 en ja, Paul de Leeuw is geknipt voor Niet Klein Te Krijgen.

Natuurlijk laat Paul de Leeuw de zieke kinderen in Niet Klein Te Krijgen hun eigen verhaal vertellen. Maar er is veel meer dan dat. De Leeuw laat zien wat ernstig ziek zijn met het kind doet, maar ook met het gezin. In twee families zijn de ouders daarbij ook nog eens gescheiden. Een ziekte treft een persoon, maar ook zijn of haar hele omgeving. Paul de Leeuw gaat op zoek naar die omgeving, denk aan een school. Blijft het bij praten met andere leerlingen? Dan ken je De Leeuw nog niet. Die speelt de spellen op het schoolplein natuurlijk mee.

Altijd hoop voor de toekomst

We gaan op deze plek niet alle schrijnende verhalen van de kinderen met kanker opschrijven natuurlijk, Paul de Leeuw maakt Niet Klein Te Krijgen niet voor niets. Twee kids lichten we hier wel even uit. Zij laten, net als de andere drie overigens, zien hoe juist de veerkracht van zieke kinderen moeilijke dagen draaglijker maakt en hoop geeft voor de toekomst. Zij zijn, op dat moment en naar de titel van de serie, niet klein te krijgen. Hoe onvoorstelbaar ziek ze op sommige (chemo)momenten ook zijn.

De kleine Emelie bijvoorbeeld, 10 jaar nog maar. We zien haar met de wel gezonde tweelingzus Isa en een mooie tekening met daar ‘twins forever‘. Dat forever doet je als kijker even slikken, maar Emelie laat zich ondanks een agressieve hersentumor niet remmen door haar rollator. En Isa over ‘samen praten over de ziekte’: „Ik focus me vooral op de leuke dingen. Daardoor lachen we zelfs om onze ruzies.” 10 zijn deze meiden hè… 10! Op hun slaapkamer viert Paul de Leeuw een feestje met feesthoedjes, rolfluitjes en twee kinderen met de slappe lach. De tv-maker zorgt voor vrolijkheid en stelt grappige en hoopvolle vragen. Maar ook vragen die in hun situatie onvermijdelijk zijn.

‘Ik zit echt op m’n toppunt’

Ook Quinten (10) is een bijzondere jongen. Toen de dokter zei dat hij leukemie had, wist hij niet wat dat was. Inmiddels weet hij dat maar al te goed, zien we als Paul de Leeuw hem voor het eerst gaat ontmoeten in een ziekenhuis. Quinten is zo kotsmisselijk dat hij niemand wil zien. De volgende dag verschijnt hij in een vlog op de bank: „Gisteren kwam Paul de Leeuw langs, de enige echte. Maar ik was misselijk, dus dat werd ‘m even niet.”

Wat later diezelfde Quinten: „Ik ben goed wakker geworden, goeiesmorregens! Mijn ouders zijn gescheiden, ik heb kanker. Ik zit echt op mijn toppunt.” De zieke bijzonder intelligente jongen houdt zich vast aan de overlevingskans van 90 procent, aan de 10 procent denkt hij nooit. De weg naar genezing toe, noemt Quinten „een kankerzooi.”

Nog drie kinderen in Niet Klein Te Krijgen

Paul de Leeuw volgt verder ook Luuk (14), die een vorm van lymfeklierkanker heeft. De Leeuw vindt Luuk sympathiek „als kalen onder elkaar.” Myrthe is 13 jaar en zag helaas een stamceltransplantatie mislukken. Nu de leukemie terug is, zegt zij: „Het kost mij evenveel energie om de positieve dingen te zien dan boos te zijn op dat ik ziek ben. Dus wat heeft dat laatste voor zin?” Tibbe (15) is naast Elfteling-idolaat ook modern danser. Dansen is wat hij als beroep zou willen doen. Botkanker in zijn onderbeen zorgt er echter voor dat een been moet worden geamputeerd. Paul de Leeuw gaat een week voor de operatie met hem naar zijn geliefde pretpark: „Nou Tibbe, voor de laatste keer op je twee benen.” Van sprookjesbos naar nachtmerrie, maar Tibbe is op deze dag alleen maar blij.

Wat zijn deze vijf kinderen, naast ernstig ziek, ook sterk. En wat is het leven als je naar Niet Klein Te Krijgen kijkt soms oneerlijk. Als iemand daar als tv-maker goed mee om kan gaan, is dat echter Paul de Leeuw.

Aantal blikken uit 5: 5

Paul de Leeuw, blijf dit vooral doen… Weg met al die andere gekkigheid.

Niet Klein Te Krijgen is op zes dinsdagavonden om 21.05 uur bij BNNVARA op NPO 1 te zien.

Indringende docuserie over grensoverschrijdend gedrag danswereld: ‘We waren kutwijven’