Iris Hermans
Iris Hermans Reizen 14 jun 2020
Leestijd: 6 minuten

5 x héél on-Nederlands in Nederland: maanlandschap en krokodillen

Waarom zou je vanaf morgen weer gaan vliegen, wanneer je ook gewoon Lanzarote, de Afrikaanse savanne en zelfs het maanlandschap in eigen land kunt aantikken? Twee reisjournalisten verkenden Nederland en schreven er een boek over.

Ze zijn allebei reisjournalist, leerden elkaar kennen in een jacuzzi op een Zwitserse skipiste en aten ooit op een dag veertien tiramisu, voor een verhaal over de beste tiramisu in Italië.

Goed boek

Dirk Wijnand de Jong en Bas van Oort vlogen allebei de hele wereld over, van Aruba tot Zimbabwe en alles ertussenin. Toch hoef je voor exotische oorden echt niet ver te vliegen, tonen ze in hun koffietafelboek Expeditie Achtertuin dat al meteen in De Bestseller 60 belandde.

We kunnen lullen als brugman, waarschuwt Dirk Wijnand al voordat het gesprek begint. Een man van zijn woord, zo blijkt na seconde drie aan de telefoon. Met regelmaat waren ze trouwens ook brugmannen, wanneer er weer over een knuppelbrug -„of een hangbrug”- in the middle of the Dutch nowhere werd gebanjerd.

Nederlandse avontuurtjes

‘Door de bril van een wereldreiziger’ is hun lievelingszinnetje geworden. Het geeft precies weer wat het boek is. „Wij merkten dat er op social media vooral heel veel aandacht is voor de Preikestolen in Noorwegen of de Grand Canyon in Amerika. En dat als je zoekt op een stad of natuurgebied in Nederland, dat je vooral heel veel selfies vindt. Wij wilden Nederland op een manier in beeld brengen waardoor mensen meteen zin zouden krijgen om Nederland op een avontuurlijke manier te verkennen.”

Metro vroeg het duo, waarbij ‘reislustig’ slechts een heel dik understatement is, naar hun tip/top 5 van buitenland in Nederland, of on-Nederlandse plekken. Hoefden ze niet heel lang over na te denken, want hun Expeditie Achtertuin staat bol van de verrassendste ontdek-je-plekken. „Een clichéboek vol bloembollenvelden en molens zagen we niet zo zitten.”

1. Onbewoond eiland op de Marker Wadden

Iedereen heeft weleens een TV-TAS-eiland aangetikt, maar ken je de Marker Wadden al? Dirk Wijnand wel, „ik kreeg daar het op een onbewoond eiland gevoel.” Op de Marker Wadden in Flevoland hebben veel minder avonturiers hun vlaggetje gepland, het eiland en natuurgebied (het maakt deel uit van Nationaal Park Nieuw Land) is dan ook nieuw land. „Het is het nieuwste stukje Nederland zelfs, uit slib opgespoten uit het Marker Meer en twee jaar geleden geopend voor het publiek, dat vanaf nu een paar dagen kan doorbrengen in een solitaire eilandhut, mocht je dat willen. De ‘exotische’ eilandgroep wordt druk bezocht door broedvogels en andere kleine dieren, die je kunt bespieden vanaf strakke designuitkijktorens en wandelbruggen.” Hij spotte er zelfs een mol, „die is óf komen zwemmen óf als een verdwaalde passagier op de ferry mee gegaan. Ik ben er nog niet over uit.”

2. Bas werd even James Bond

Een echte ‘buitenland-in-Nederland-ervaring’ had Bas in de ENCI-groeve in Maastricht, die nog maar een paar jaar geleden is gesloten en teruggegeven aan de natuur. „Er is een uitkijkpunt en een best wel vette James Bond-achtige loopbrug die de groeve insteekt, en op de achtergrond zie je een landschap waar decennialang mergel is uitgehakt.” Bijna een berglandschap, vat hij het samen, „met waterplassen met azuurblauw water erin en dan de fabriek op de achtergrond en ook nog eens reliëf. Echt totaal het tegenovergestelde van plat en polder!”

Bang trouwens dat de spots uit het boek nu volstromen met dagjesmensen, waardoor je nooit meer dat ‘ongerepte’ gevoel ervaart, is hij niet. „Je moet er zelf een beetje creatief mee omgaan. Ga eens op dinsdagochtend naar de Mookerheide, om half vijf is het ook al licht.”

Lees hier hoe de winkeliers op Schiphol popelen om weer écht te beginnen.

3. Maandlandschap op Texel

Op Texel, waar Bas onlangs nog met z’n vriendin op vakantie was, waande hij zich in „een soort maanlandschap” toen hij rondom het duinlandschap van de vuurtoren fietste. „Door de droogte lijkt het nu al net eind september na een verschroeiende zomer van maanden.” Het deed hem denken aan Lanzarote en Fuerteventura, „je gaat het vergelijken met buitenlandse bestemmingen.”

4. Alleen op de wereld in Overijssel

Het alleen op de wereld gevoel had Dirk Wijnand in Nationaal Park de Wieden-Weerribben in Overijssel: een „labyrint van moerassige slootjes” ontstaan doordat boeren eeuwenlang turf afgroeven. „Een fantastisch mooi gebied, alsof een enorme roofvogel zijn klauwen in het landschap heeft gezet”, omschrijft hij het in een notendop. „Wat weinig mensen weten is dat je hier dagenlang op z’n Scandinavisch kunt kajakken of kanoën zonder een andere sterveling tegen te komen. Behalve dan als je otters, roerdompen of wielewalen meetelt.”

In dit grootste laagveenmoeras van Noord-West-Europa spelen niet alleen bijzondere dieren verstoppertje, maar ook de omgeving zelf is een groot avontuur, vervolgt de tweeledig bevlogen reisjournalist, al blijft hij nu nog even in Nederland. „Tussen de rietvelden en overhangende bomen kun je op sommige plekken lopen op trilveen, een soort puddinggrond op water. Slapen doe je elke avond in een andere B&B of als je echt stoer bent in je eigen tentje op speciaal daarvoor ingerichte plekken.” Veel heeft hij nooit nodig als hij op reis gaat. Hoewel… „Er gaan altijd heel veel kabeltjes en opladers voor m’n camera mee en ook altijd kakelverse boxershorts.” Een zucht van ontlading klinkt aan de andere kant van de lijn. „Niets lekkerder dan na zo’n hete, broeierige dag een verse boxershort aan te trekken.”

5. ‘Krokodillen’ in de Groote Peel

Hun gezamenlijke tip is een plek waar de twee vrienden slash collega’s slash boekcompagnons samen struinden over knuppelbruggen, van het ene land in het andere, naar de „natte zompige wetlands”, begint Dirk Wijnand. „Ik moest denken aan de Pantanal in Brazilië.” Een heel spannend gebied, vol dieren en ja, dat is inclusief muggen. Hij liep daar wild op z’n kuiten slaand, rond, herinnert hij zich goed („je wordt daar echt kapot gestoken!”) en hij dacht in een plas in het moeras een alligator te herkennen, die hem weer terugbracht naar zijn reis naar de Everglades in Florida. Maar het was natuurlijk niet echt, daar in de Groote Peel op de grens van Limburg en Noord-Brabant.

De Groote Peel onderschrijft Bas helemaal. „We waren er vorig jaar juni. Lange avonden, lang licht. Het voelde alsof we over de Afrikaanse savanne liepen. Een plek waar je ook alles kunt vergeten, omdat je zo ver gaat en er niemand anders is.” Een soortgelijk gevoel had de intellectuele avonturier -er gaan altijd een dik boek mee op z’n reizen- ook in Wyoming, tijdens zijn fietstocht in de Verenigde Staten van kust tot kust, waar hij ook een boek over schreef. „Het is heel bizar om dagen lang gewoon niemand tegen te komen.”

Tot slot willen ze nog wat kwijt over de cover van het boek. „Lijkt de Provence, hè? Maar het is gewoon de Veluwe. Met een beetje fantasie en verbeelding kom je hier héél ver.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.