Ebru Umar Opinie 29 aug 2017, 06:05

Leestijd: 2 minuten

PLEASE #marokkanenjacht

Mag ik de Marokkanenjacht aan me voorbij laten gaan? De vermeende Marokkanenjacht? Die over radicalisering en vriendjespolitiek? In Amsterdam? Dat hele gebeuren van fraude door ‘de rechterhand van Van der Laan’? Die corruptie die elke Nederlander van mijlenver rook – en ruikt – maar waar de Marokkaanse soort met hoofddoek onaantastbaar voor blijkt te zijn? Mag ik alsjeblieft een week gevrijwaard worden van Marokkanen? Van oplichting? Van terreur? Van islamisering? Van Fatima fokking Elatik en haar vriendin? En man? En nog meer vrienden?

Want zoals er mensen zijn die niets voelen bij het leed van de nabestaanden van de MH17, behoor ik tot het soort mensen dat denkt ‘eindelijk’. Dat denkt ‘rot op’. Dat denkt ‘je moet nooit een hoofddoek als werknemer aannemer. Of een baard.’ Dat denkt ‘en toch vind ik het knap, niets kunnen, hoofddoek omknopen en geld toucheren dat wordt vrijgemaakt door een (PvdA) burgemeester’. Dat denkt ‘jullie zijn allemaal hetzelfde ja’. Dat denkt ‘voor jullie gelden andere normen – en die liggen zeker niet hoger dan voor anderen’.

Ik ben niet geïnteresseerd in mijn gelijk halen. In keer op keer zien, horen en lezen dat mijn oordelen, ervaring en kennis met importhollanders klopt. Ik wil gevrijwaard blijven van deze mensen. Van hun moraal. Hun onkunde. Hun dreiging. Hun fraude. Hun vriendjespolitiek. Hun leugens. Mag ik de Marokkanenjacht aan me voorbij laten gaan?

Mag ik in plaats daarvan vertellen over mijn vorderingen naar een leuk flatje in Rotterdam? Dat ik overal dezelfde mensen tegenkom tijdens de open huizen die ik bezoek: afgestudeerde buitenlanders, hipsters, Chinezen, verdwaalde ouders en lelijke investeerders? En dat mijn criterium de naambordjes in het portiek zijn? De afwezigheid van schotels? Mag ik hardop zeggen dat ik de hoofddoeken tel die ik onderweg tegenkom? En mag ik zeggen dat ik het allemaal prima vind hoor, die adoratie van de oude buurten maar als ervaringsdeskundige weet: de schotels verdwijnen, de mensen blijven – zeker als er een moskee in de buurt is. Over moskeeën gesproken: er staat een prachtig pand te koop in de stad van Fatima vriendjespolitiek Elatik. Op de Amsterdamse Herengracht, nummertje 609: bijna 900m2 met twintig kamers. Een blik op het pand en de ware kenner weet: de perfecte locatie voor een moskee. En waarom ook niet? Het zijn mensen die zweren bij grachtengordelsnobisme die mensen als Elatik en co in het zadel hijsen. Pronken met hun token-Marokkaan, vrouw bovendien. Boter bij de vis: als je de Elatik-achtigen omarmt, moet je die achterban ook omarmen. Mag ik de tip aan Elatik geven dat haar achterban die hut op de Herengracht koopt? Zodat onze NIMBY’s, onze toleranten, onze Groenlinksers, onze NPO’ers, onze grachtengordeldieren weten met wie ze in bed liggen?

Mag ik dat allemaal zeggen of moeten we het over de Marokkanenjacht hebben?