Ebru Umar
Ebru Umar Opinie 6 jun 2017
Leestijd: 3 minuten

Hey Mocro-tuig!

Ja jij, Mocro-tuig, jij ja.

Wat ik heb? Een column. En ik wil met je praten. Tuig.

O je bent geen Mocro, je bent moslim? Moslimtuig dan, joh het is mij om het even. Zowel je Mocro- als je moslim-zijn schijnt extra rechten in dit land te verschaffen dus het is mij om het even.

Ik wil iets weten, nee serieus, ik wil iets van je weten.

Wat WIL jij van dit leven?

Ik bedoel, wat wil je bereiken?

Uitgaan met een betonschaar, nou stoer hoor. Wat was je ermee van plan? Een fiets jatten – heb je zeker ook gedaan, hoe kom je aan die fiets? Iemand beroven? Zul je vast ook gedaan hebben. Nee, ik heb geen illusie over jullie bezigheden met een betonschaar. Was je nou echt van plan om twee homo’s te mishandelen? Ik bedoel, ben je echt de deur uitgegaan met het idee: ik ga iemand z’n tanden uit z’n bek slaan? Zeg me, wat dacht je? Of denk je niet? Heb je geen hersencellen? Je zou het bijna geloven – je weet dat ik het geloof maar ja, ik mag dat niet zeggen hè? Maar het is wel zo: jongens zoals jullie, die de straat opgaan met een betonschaar en daarna mensen mishandelen uit hobbyisme, die hebben geen hersencellen. Jullie ouders waarschijnlijk ook niet, hoe had het anders zo mis kunnen gaan met jullie?

O, ik mag niet beledigen, hou toch op man! Wat jij niet mag, is met een betonschaar op anderen inslaan omdat ze hand in hand lopen. En nee, het mag écht niet, ook niet omdat het twee mannen zijn. Ook niet omdat je moslim bent – dat moslim zijn geeft je dus géén extra rechten hè? Tuig. Wat. Kan. Jou. Het. Schelen? Of ben je jaloers? Wil je zelf hand in hand lopen en ben je opgevoed in die cultuur van je dat dat niet mag? Ben je jaloers op eenieder die vrij is? Vrij van geest, vrij van “de gemeenschap”, vrij van geloof – vrij om te zijn wie ze willen zijn. Zij wél, jij niet – ja natuurlijk dat moet afgestraft worden. Kutjong. Ik walg van jullie en ik walg nog meer van de zieligheidsindustrie die júllie gaat opvangen en die júllie gemaakt heeft tot wat je bent. Jullie boffen maar om in Nederland te wonen, het land dat daders pampert en slachtoffers vertelt ‘sterk’ te moeten zijn. Het land waarin daders alle rechten hebben die ze zich maar kunnen voorstellen. In jullie eigen cultuur geldt oog om oog, tand om tand – vooral dát gun ik jullie maar ja, als ik dat zeg, roep ik natuurlijk op tot geweld.

Weet je, die twee jongens houden hier een trauma aan over, lopen nog maanden bij tandarts, psycholoog en bedrijfsarts. Iedereen van wie jullie houden verdient dezelfde behandeling met die betonschaar waarmee jullie de nacht in zijn gegaan. Zal je leren, kuttuig.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.