Erik Jonk Opinie 4 jan 2015, 17:05

Leestijd: 1 minuut

Juichend (om darten) het nieuwe tv-jaar in

Ach ach, in wat voor zwart tv-gat zou ik vallen, nu het Glazen Huis en het Top 2000-café in mijn beeldscherm gebrand stonden? Het schrikbeeld heette Garmisch Partenkirchen. In mijn beleving was er vroeger op 1 januari alléén skischansspringen op de buis en stonden alle zenders verder op zwart.

Maar nee, er was genoeg. Laten we het jaar positief beginnen: ik werd er blij van. Niet van het nieuwe SBS 9, met programma’s als ‘Drukte in de Dierentuin’. In die dierentuin waren meer mensen dan thuis op de bank, lieten de eerste kijkcijfers zien.

Knopje 7

Ik drukte snel op knopje 7 en begaf me onder mijn anderhalf miljoen WK dartsvrienden. Wij zijn een hechte tv-club, trekken ons niets aan van zij die roepen dat het een kroegsport is en de deelnemers bier drinken tussen de beurten door. Dat is 15 jaar geleden, mensen.

Wat een perfecte tv-sport is dat. Ook ik ben een voetbalmafkees, heus. Maar toch. Denk terug aan het er-gebeurt-niets-voetbal bij Oranje – Costa Rica. We zaten toch 118 minuten te wachten op Tim Krul. Nee, darts dan! Elk pijltje is spannend en ondertussen vliegen mooie termen als ‘maximaal druk zetten’, ‘Shanghai 20’ en ‘tiende 180’er van de groene machine’ je om de oren. Na de thrillers deed ik er zelf 13 minuten over om een dubbel te gooien.

Gered

Darts heeft me van het zwarte gat gered. Net als de tv-film Sneeuwwitje en de Zeven Kleine Mensen trouwens (diepe buiging voor RTL 4).

Ik ga juichend het tv-jaar in. Ik hoop dat het voor de echte deskundige op deze plek, collega Constance van Amstel, net zo’n mooi jaar wordt.