Mario Wisse
Mario Wisse Entertainment 17 jan 2018
Leestijd: 3 minuten

Fockeline Ouwerkerk is overal: dit smaakt naar meer

„Als je mij niet leuk vindt, vind je de film ook niet leuk want ik zit in élke scène”, zegt Taal is zeg maar echt mijn ding-hoofdrolspeelster Fockeline Ouwerkerk (36) vlak voor de première in de Amsterdamse bioscoop in Tuschinski maandagavond. „Daarom ben ik best een beetje zenuwachtig.” Lachend: „Toen ik de film voor het eerst zag, dacht ik: wanneer komen de anderen nou eens in beeld?”

Quinoa

Taal is zeg maar echt mijn ding is geïnspireerd door de gelijknamige bestseller (een verzameling columns die meer dan een kwart miljoen keer over de toonbank ging) van schrijfster en cabaretière Paulien Cornelisse. De film gaat over de onhandige Anne (Ouwerkerk), een redactrice bij een glossy. Ze heeft een passie voor taal en wil eigenlijk een boek schrijven maar mag tot haar grote onvrede alleen maar artikelen maken over zomermode en quinoa salades. Gelukkig kan ze haar frustratie daarover met collega en beste vriend Timo (Egbert Jan Weeber) delen. Wanneer haar vader (prachtige rol van Peter Faber) achteruitgaat, besluit ze dat ze het op alle vlakken anders wil gaan doen.

Rekeningen

„Anne had haar leven nét iets anders voorgesteld dan hoe het op dit moment is”, vertelt Ouwerkerk. „Maar zoals dat gaat: je hebt een goede baan die de rekeningen betaalt en je leeft je leven, terwijl je misschien éigenlijk iets anders wil. Maar ze verandert niets, misschien uit angst. Totdat haar vader echt begint af te takelen, dat komt zó bij haar binnen. Ze beseft dat het leven eindig is en dat je het zelf moet doen als je iets wilt veranderen. Anne stort zich in avonturen en maakt verkeerde keuzes maar komt, omdat ze in beweging is, uiteindelijk uit bij wat ze wél wil.”

Anne duikt in het avontuur met fotograaf Rick (Tarikh Janssen).

Moordvrouw

Ouwerkerk, bij het grote publiek vooral bekend van haar rol in crimeserie Moordvrouw, had de hoofdrol in Taal is zeg maar echt mijn ding al in een vroeg stadium van het productieproces te pakken. „Regisseur Barbara Bredero heeft me daarna intensief bij de rest van het maakproces betrokken. Ze wilde weten hoe ik het verhaal zag, we namen elk detail door. We waren het helemaal met elkaar eens: het moest een niet opgepoetste film over echte mensen worden. Daarom draagt Anne bijvoorbeeld geen make-up, want dat zorgt voor afstand terwijl we juist willen dat de personages je raken, dat je met haar meevoelt wanneer haar vader zijn taal en geheugen kwijtraakt.”

Koffietje pakken

Taal is net als in de bundel van Cornelisse het belangrijkste thema in de film. „Maar zonder dat het een taallesje of een dictee wordt”, zegt Ouwerkerk. „Ik heb het boek van Paulien ook zeker gelezen, ik ben fan, en ik moet lachen om al haar bevindingen. Persoonlijk ben ik niet van de taalpolitie. Ik knap niet meteen af op iemand die ‘mooi vleesje’, ‘leuk leuk’ of ‘zullen we een koffietje pakken’ zegt. En als iemand een spreekwoord helemaal verkeerd gebruikt, vind ik dat eigenlijk altijd wel grappig. Als het om geschreven taal gaat, ben ik wel een purist. Ik mag van mezelf bijvoorbeeld geen fouten maken wanneer ik iemand een mail stuur, dat vind ik gênant.”

Ouwerkerk heeft haar sporen verdiend in het theater en had buiten het eerder genoemde Moordvrouw een hele reeks kleine en iets minder kleine rollen in series en films, maar de komende tijd is ze ‘ineens’ in twee grote bioscoopfilms (binnenkort ook in Bankier van het Verzet) te zien. „Dat is een beetje geluk en toeval”, reageert ze bescheiden. „Aan de andere kant: ik heb ook hele sterke audities gedaan. Het is echt te gek. Ik heb een heerlijk jaar gehad en ik hoop dat deze trend zich voortzet. Want het smaakt naar meer.”

Taal is zeg maar echt mijn ding is vanaf donderdag overal in de bioscoop te zien. 

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.