Stages bevinden zich in een schimmig gebied. Illustratie: Eefje Savelkoul
Margot Smolenaars
Nee, geld is er niet, maar je krijgt er zóveel voor terug: een bak aan ervaring bijvoorbeeld, een fijne ervaring voor op je cv en een begin van een professioneel netwerk. Zelfs met een diploma op zak lopen jongeren tegenwoordig stage, in het beste geval tegen een kleine vergoeding, in het slechtste gratis. Alles beter dan werkloos thuis zitten.
‘Lijkt het jou leuk om in dynamische omgeving aan de slag te gaan, met veel eigen verantwoordelijkheid? Ben je minimaal vier dagen per week beschikbaar? Ken je de 9-tot-5-mentaliteit niet? Heb je ervaring en woon je in Amsterdam? Solliciteer dan nu!’
Klinkt als een baan, nietwaar? Toch presteren werkgevers het om dit soort teksten onder een stage-oproep te plakken. Met name in de cultuursector, psychologiehoek, communicatie en architectuur is het bal. Esther Crabbendam van FNV Jong startte afgelopen zomer de Tumblr Stageleed, nadat onder de hashtag #stageleed een kleine Twitterstorm was losgebarsten over de stagevacatureteksten van Pakhuis de Zwijger. Zelfs minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Lodewijk Asscher bemoeide zich ermee: ‘Zonneklaar geen stage’. „De bedoeling van die Tumblr is een wall of shame te maken”, zegt Crabbendam, „zodat er duidelijkheid komt. Niet per se om foute werkgevers aan de schandpaal te nagelen, want ik vermoed dat zij ook niet altijd weten dat ze fout zitten. Maar als de arbeidsinspectie bij de GGZ Limburg langs gaat en er 32 startersbanen uitsleept in plaats van stages, dan is er toch iets meer aan de hand.”
Een jaar eerder, in 2015, ging het FNV-meldpunt stagemisbruik ‘open’, en dat ontvangt inmiddels naar eigen zeggen één melding per dag. Op basis van twee jaar lang informatie verzamelen en gesprekken met stagiairs in penibele situaties, zegt Crabbendam stellig: „Een stage is inmiddels een tussenfase tussen afstuderen en een echte baan.” En dat is erg, want een serieuze start op de arbeidsmarkt maken is er op die manier niet meer bij. „Het is een noodsprong. Afgestudeerde jongeren zitten thuis, worden telkens afgewezen voor een baan wegens te weinig ervaring, en gaan dan maar onbetaald stagelopen om in ieder geval in beweging te blijven.”
Dat dat zomaar kan, komt omdat stages, zeker die van de gediplomeerde soort, zich in een schimmig gebied bevinden. Eisen, rechten en plichten zijn niet helder en de mogelijkheden om bij uitbuiting aan de bel te trekken, worden niet benut. Op het Pakhuis de Zwijger-incident bijvoorbeeld kwamen bij de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) welgeteld vier meldingen binnen. Erg weinig, meldt de woordvoerder, aangezien de minister in hoogsteigen persoon opgeroepen had misstanden te melden. Crabbendam weet wel hoe dat komt: „Weliswaar kun je anoniem een melding doen, maar alleen bij direct gevaar of als je onder het minimumloon betaald krijgt. De Inspectie kan echter niet garanderen dat je anoniem blijft. Logisch, want een melding moet controleerbaar zijn en dat betekent dat inspecteurs op de werkvloer komen om de werkgever aan te spreken. Het kan dus niet anders, maar het maakt de drempel om melding te doen wel erg hoog.”
Adriaan de Jonge, zelf voormalig stagiair bij Pakhuis de Zwijger, noemt de stagemarkt een laissez-faire-economie. „Volg je een opleiding, dan is er controle op de kwaliteit van de stage. Werk je, dan zijn er vakbonden, cao’s en wetten waaraan werkgevers zich moeten houden. Loop je stage na of buiten je opleiding om, dan val je daar precies tussenin. Het is één groot grijs gebied.”
De Jonge liep stage na zijn bachelor: niet vanuit een opleiding dus. Dat kon hij alleen financieel bolwerken omdat zijn ouders zo vriendelijk waren hem financieel bij te staan: Pakhuis de Zwijger betaalde hem niets, maar bood hem wel de mogelijkheid in het weekend bij te verdienen in hun horecagelegenheid. „Bijna iedereen werkte het hele weekend in de horeca, en dan nog was het voor velen een kwestie van lenen of interen op spaargeld. Dat kan bijna niet anders, als je in Amsterdam woont en stage loopt.”
Ook Dylan Meert liep stage ná zijn universitaire opleiding filosofie in België. Hij vond zijn stage, ook bij Pakhuis de Zwijger, heel waardevol: „Het was voor mij de enige manier om meer praktische kennis van de discussiecultuur in Amsterdam te krijgen. Ik heb daar superveel geleerd.” Meert kon zich een onbetaalde stage in Amsterdam voor de duur van zes maanden veroorloven. Wel twee, eigenlijk, want nu loopt hij tegen een kleine vergoeding stage bij De Balie, in de hoop op een arbeidscontract. „Dat kan ik, omdat het onderwijssysteem in Vlaanderen heel gunstig is. Ik heb nooit echt veel moeten investeren in mijn studie. Mijn studiegeld bedraagt bijvoorbeeld 90 euro per jaar.”
Maar zo, vindt zijn collega-stagiair De Jonge, wordt onbetaald stagelopen een privilege voor rijkere studenten. „De manier waarop dit systeem werkt, heeft meer invloed dan je op het eerste gezicht denkt.”
Esther Crabbendam is het daar roerend mee eens. Zij denkt dat het hoog tijd is dat er meer helderheid komt. „Liefst via de wettelijke manier. Of je loopt stage tegen een vergoeding, bent dus boventallig en hebt een aantal leerdoelen te halen, of je doet hetzelfde werk als de andere medewerkers tegen minimumloon.”
Toch zit daar momenteel nog iets tussenin: de Startersbeurs. Bedrijven bieden tegen een vergoeding van een paar honderd euro per maand jonge afgestudeerden de mogelijkheid om werkervaring op te doen. Bedenker en arbeidsmarktprofessor Ton Wilthagen wilde zo jarentachtigachtige toestanden voorkomen: in dat decennium was de jeugdwerkloosheid zó hoog, dat een carrière in de bijstand voor velen de enige optie was: vrij letterlijk no future, dus, of in ieder geval niet als werknemer.
Aan de Startersbeurs werkte FNV Jong enthousiast mee toen Wilthagen het in 2013 opperde. „Dat klopt”, zegt Crabbendam. „Want het was crisistijd en de situatie was zo ernstig, dat die om bijzondere maatregelen vroeg. Nu trekt de economie weer aan, er is veel meer werk, maar ondertussen raken werkervaringsplekken geïnstitutionaliseerd. Dat hoort niet, want er moeten weer gewoon startersbanen komen.”
Dat kan wel zo zijn, reageert Ton Wilthagen, maar dat de crisis voorbij is, wil niet zeggen dat de jongerenwerkloosheid vanzelf oplost. „Was het maar zo”, zegt de professor. „Maar de realiteit is anders. In de populaire werkvelden zijn veel banen zzp-constructies geworden, bijvoorbeeld, de arbeidsmarkt is nu alweer vele malen flexibeler dan voor de crisis. Daarbij zijn er nog altijd duizenden jongeren gebaat bij het opstapje dat de Startersbeurs hen biedt.”
Die vicieuze cirkel van je de blubber solliciteren en telkens te horen krijgen dat je ‘onvoldoende werkervaring’ hebt, móet doorbroken worden, vond en vindt Wilthagen. „Dit is een innovatie, en ja, je kunt er kritiek op hebben. Maar thuiszitten is funest, want de aanwas van pas-afgestudeerde jongeren stopt niet. Deze formule maakt het in ieder geval mogelijk om bij een bedrijf binnen te komen en je te presenteren. De theorie is dat het zo makkelijker wordt om betaald werk te vinden.”
Die theorie krijgt steeds meer basis: van de 3.750 jongeren die sinds 2013 via de Startersbeurs werkervaring heeft opgedaan, heeft inmiddels ruim 60 procent een arbeidscontract in het veld waarin ze afstudeerden.
Toch zegt ook Wilthagen dat de Startersbeurs geen heilige graal is. Ook hij onderstreept de noodzaak van duidelijkheid. „We kunnen al dat geld dat besteed is aan een campagne om ‘jongens jongens te laten zijn’ ook steken in een wettelijke regeling of campagne, die duidelijk maakt wat mag en kan, en wat niet op de arbeidsmarkt. Het gaat hier om match en mismatch. Om dat op te lossen, is daadkracht nodig. Niet, zoals nu gebeurt, een beetje om het probleem heen draaien en het maar aan de markt overlaten.”
Elk weekend duikt Metro de diepte in! Hoe? Elke zaterdag vind je bij ons verhalen over de meest spraakmakende zaken. We kennen het, doordeweeks moet alles vlug maar gelukkig is er in het weekend tijd om lekker lang te lezen over opzienbarende onderwerpen. Boeiend? Absoluut! Schokkend? Soms. Confronterend? Misschien. Interessant, met een knipoog en vanuit meerdere perspectieven belicht? Altijd!
Onze beste auteurs, vormgevers, filmmakers en fotografen stellen deze bazige dossiers voor je samen. Zo heb jij op maandag gegarandeerd een tof verhaal om te delen met vrienden en collega's. Met Metro Dossier ben je helemaal up to date. Stop met koppensnellen en verwen je hersencellen!
Essaouira, waar je op het strand op een kameel kunt chillen en even verderop heel goed kunt feesten. / Colourbox
Daisy Heyer
Marrakech blijft een populaire bestemming voor een stedentrip, maar waarom zou je - als je er toch al bent - niet ook een korte trip naar het strandplaatsje Essaouira maken? Het is goedkoper en rustiger dan Marrakech en er is genoeg te doen. Metro geeft 5 tips voor jouw stedentrip naar de prachtige badplaats.
Essaouira is een kustplaats en het strand is serieus de moeite waard. De boulevard aan de blauwe zee is lang en gezellig: kinderen zijn aan het spelen, mensen liggen te zonnebaden, er wordt volop geskateboard en gevoetbald en aan de andere kant van de boulevard zijn er tal van gezellige restaurantjes waar je een hapje kunt eten of een drankje kunt doen. Maar nog leuker aan het feit dat de plek aan het strand ligt is het bijkomende feit dat de golven zéér geschikt zijn voor watersport.
Nederlandse bruidsparen geven gemiddeld 1500 euro aan hun trouwringen uit. / Foto: Gerhard Nel Fotografie
Merel Driessen
Voor veel mensen is het één van de mooiste dagen van hun leven: trouwen. Een prachtige trouwjurk - of pak aan en in het bijzijn van je familie en beste vrienden het ja-woord geven aan jouw geliefde. Maar aan al het dansen en feesten op die mooiste dag hangt ook een prijskaartje. Weddingplanner Vivian ter Huurne vertelt hoeveel trouwen nu eigenlijk precies kost.
Laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: het prijskaartje van een bruiloft is nooit precies hetzelfde, je kan het zo duur (of juist goedkoop) maken als je wilt. „Je zou zelfs gratis kunnen trouwen. Er zijn gemeentes waar je op bepaalde momenten niets hoeft te betalen om te trouwen”, vertelt Ter Huurne. Maar de weddingplanner heeft ook bruiloften gehad die tonnen kostten en waarbij bekende Nederlanders kwamen optreden.
„Dit was in Monte Isola, een idyllisch eilandje in Italië. Terwijl ik met het bruidspaar door smalle Italiaanse straatjes liep, kwamen we een groep scholieren tegen. Met hen maakte ik deze verrassende foto en won ik er later een award mee.” / Foto: Bas Driessen
Merel Driessen
De meeste mensen maken maar één keer in hun leven hun trouwdag mee en hooguit een paar keer die van een ander. Voor Bas Driessen is dat een ander verhaal. Het afgelopen jaar maakt hij zo’n 37 trouwdagen mee. Bas is namelijk bruidsfotograaf en legt de bruidsparen de mooiste dag uit hun leven vast: „Iedere bruiloft maakt weer veel indruk op me.”
Bas zijn carrière als bruidsfotograaf begon zo'n tien jaar geleden met, simpelweg, flink bluffen. „Ik deed al wel wat met fotografie, maar dat was alleen hobby. Ik had er nooit over nagedacht om er mijn werk van te maken.” Totdat op een feestje een stel naar hem toe kwam met de mededeling dat ze gingen trouwen. Ze vonden dat hij prachtige foto’s kon maken. „Ik feliciteerde ze met hun trouwplannen, maar had helemaal niet door dat ze eigenlijk wilden dat ik hun bruiloft ging fotograferen.” Bas zei in eerste instantie dat het niet bij hem paste. Maar toen het stel bleef doorvragen, besloot hij er toch voor te gaan.
Voetballer Erik Pieters en zijn Nermina Mekic op hun huwelijkdag die werd georganiseerd door weddingplanner Wiesje / BruidBeeld
Iris Hermans
De mooiste dag van hun leven, zonder zorgen. Daar gaat weddingplanner Wiesje altijd voor. Van Armin van Buuren tot Caroline Tensen en van alles ertussen in, zij regelt het wel. En haar ringtone? Weddingbells!
De weddingplanner in actie
Treinstations; de ideale plek voor liefdesverhalen. Foto: Colourbox
Kyrie Stuij
De stap naar het altaar begint bij een ontmoeting. Een betekenisvolle blik, een betoverende lach, een handdruk die bijna elektrisch aanvoelt. Weinig kan een mens zo van z’n sokken blazen als de liefde. En of je uiteindelijk nou wel of niet in het huwelijksbootje stapt, niets is zo mooi als stilstaan bij het effect van die allereerste ontmoeting.
Karlijn Brinkman: 'Elke avond is een avontuur met hem'
Siep en Peter, en de hele hoge engelen en zingende B.A.B.S. en goede vriendin Sikina Pinchetti / Marieke Dijkhof
Iris Hermans
Founding fathers van Amsterdamse Gay Pride Siep de Haan en Peter Kramer trouwden afgelopen zomer. Engelen (en eigenlijk de hele boel) op stelten en een draaiboek van 600 punten. Een soort mini Gay Pride, of een ‘militaire operatie’, ,,het was hysterisch mooi!”
Ze kwamen uit de bossage van De Wilmersberg / Cris Toala Olivares
Marith (rechts): „Ik wilde nooit trouwen. Ik vond het allemaal maar burgerlijk." Foto: Amy Cooks Photography.
Amarins de Boer
Trouwen, niet iedereen doet het volgens het boekje. De één stapt op jonge leeftijd in het huwelijksbootje, de ander verrast de familie uit het niets met een bruiloft. Drie stellen met een bijzonder verhaal.
Martijn (22) en Merel (21) Smit uit Gouda stapten acht maanden geleden in het huwelijksbootje. „Zodra mensen horen dat je getrouwd bent, vragen ze meteen waarom.”
Bruidspaar Pim en Ingrid wisten het wel: trouwen doen we in een kasteel.
In samenwerking met Kasteelfeesten.nl
De trouwdag de mooiste dag van je leven? Maak van jullie bruiloft een droombruiloft en trouw in jullie eigen kasteel! Gegarandeerd dat jullie trouwdag de mooiste dag van jullie leven wordt. Kasteelfeesten.nl geeft alvast 10 goede redenen waarom een kasteel dé ultieme trouwlocatie is.
Trouwen hoort een onvergetelijke ervaring te zijn. Je trouwt als het goed is maar één keer in je leven. Zeg nou zelf, wat is onvergetelijker dan trouwen in een kasteel?
In samenwerking met Toptrouwlocaties
Op weg naar de mooiste dag van je leven valt er enorm veel te regelen. En de weddingplanning begint toch wel met de vraag: Waar? Voor alle aanstaande bruidsparen die nog op zoek zijn naar dé droomlocatie voor het huwelijk of die inspiratie willen opdoen, is er de Open Toptrouwlocatie Route op zondag 23 september. Van klein tot groot, meer dan 300 locaties doen aan de open dag van organisator Toptrouwlocaties mee. De deuren worden opengezet om toekomstige bruidsparen al het moois en de mogelijkheden te laten zien. Hieronder vind je 16 prachtige plekken die je op 23 september kunt bezoeken en kun je per locatie doorklikken als je meer informatie wilt lezen en zien.
Waar? Blokhoeve 7, Nieuwegein
Tijdens modeshows van Weddings zie je onder meer ‘de trouwjurken van volgend jaar’.
In samenwerking met Weddings
Een dag lang over een trouwbeurs struinen? Dat kan anders, vond Weddings: een show 2.0. En de winkel geeft nog een trouwjurk weg ook.
Avonden bladeren in trouwmagazines, uren slenteren op een trouwbeurs en door de talloze huwelijksbomen het trouwbos niet meer zien. Die activiteiten klinken een beetje als iets van lang geleden. En ze zíjn ook van lang geleden, vindt Stephanie Hopmans van Weddings, naar eigen zeggen met 950 vierkante meter de grootste bruidswinkel van Europa.
Foto ter illustratie. / Colourbox
Daisy Heyer
Wie bruin wil zijn, moet zonnebaden. Tenminste; als je bruin wil worden van de zon. Zonnebaden is iets wat sowieso niet wordt aangeraden, maar mocht je op vakantie in de zon gaan dan is het belangrijk dat je je goed insmeert.
Word je dan wel bruin? Kun je gewoon een zonnebrandcrème in het buitenland kopen, of kan het dan zomaar dat je troep koopt? Metro sprak met dermatoloog Nicole Kukutsch van het Huidkanker Centrum van het LUMC (Leids Universitair Medisch Centrum) en Raad van Advieslid van Stichting Melanoom en zet de fabels en feiten voor je op een rijtje.
Metro's Daisy kreeg een spray tan voor haar vakantie. / Videostill
Daisy Heyer
Zonnebaden... het is niet mijn favoriete ding op de wereld. / Colourbox
Daisy Heyer
Er zijn mensen die houden van zonnebaden, zonnebanken en bruin worden. Er zijn ook mensen – zoals de auteur van dit stuk – die alleen het stukje bruin worden interessant vinden en de rest ruk. Waarom? Dat leg ik je aan de hand van deze 8 ergernissen bij het zonnebaden even uit.
Kijk, ik houd van de zon, maar ik hou er niet van om in de bloedhitte te liggen braden als een versgepelde gamba in een frituurpan. Zo voel ik mij al snel als ik (al zwetend) op een handdoekje bij het zwembad of de zee. En als er geen water in de buurt is om af te koelen, dan kun je me al helemaal wegdragen.
Isabel Plessius (23) kreeg op haar 21 huidkanker. / Privébeeld
Daisy Heyer
Huidkanker is iets voor oude mensen toch? Nou, niet in alle gevallen. De inmiddels 23-jarige Isabel Plessius kreeg op haar 21e huidkanker. ‘Kanker van de zonnebank? Ik dacht altijd, joh dat zien we later wel. Erg hè?!’
Ik ging vrij jong al onder de zonnebank. Wij hadden er thuis eentje en het ging sneller dan in de zon liggen. In Zaltbommel, waar ik vandaan kom, was zonnebanken op onze middelbare school doodnormaal. En toen ik later in Den Bosch ging studeren ging ik ook regelmatig naar een professionele zonnestudio.
Met Bob van Boudewijns Visservice, wiens glimlach nooit verdwijnt / Foto's Stephen Greenwood
Iris Hermans
Een foto van een eerdere expositie over dinosaurussen in Rotterdam. Beeld: ANP
Metro en ANP
Fans van dinosaurussen kunnen deze zomer hun hart ophalen in ons land: tientallen exemplaren zijn vanaf zaterdag weer ‘te zien’ op verschillende exposities in Schiedam en Utrecht. De tentoonstellingen willen op educatieve wijze de realiteit van miljoenen jaren geleden nabootsen.
In Utrecht kunnen liefhebbers terecht bij World of Dinos, een expositie van 7000 vierkante meter met zo’n zestig metershoge replica’s. De passende decors en special effects moeten de overtuigingskracht van de dino’s nog groter maken. In Schiedam kan je tussen de bomen in het Beatrixpark ruim dertig dinosaurussen spotten. Ze zijn overgevlogen vanuit Engeland.
Metro
Auteur Thomas Heerma van Voss geeft je de ultieme leestips voor deze zomervakantie. Op gebied van sport, lifestyle, literatuur en thrillers. Zo kun je lezend de zomer door!
door Thomas Heerma van Voss
De zomertip kitesurfen: bij Muiderberg vind je een ideale spot voor beginners. / Koen van Weel | ANP
Erik Jonk
Voor wie een welverdiende vakantie al achter de rug heeft en met vrienden nog meer wil beleven deze zomer. Voor wie een langere reis dit jaar moet overslaan, maar nog wel tijd heeft voor wat goed bestede vrije dagen. Voor wie het luie zweet even kwijt wil. Voor hen hebben we vijf zomerse tips.
We vroegen ze aan Red Bull, het merk dat gave events bepaald niet schuwt en deze zomer met Red Bull Summer een blikje met een nieuwe (kokos)smaak in de winkel heeft: wat zijn nou goede ‘doe-avonturen’ die je met hele vriendengroepen kunt doen?
Johan van Boven
Op vakantie gaan zag er pakweg twintig jaar geleden heel anders uit dan nu. Papieren landkaarten hebben plaatsgemaakt voor een navigatiesysteem en de e-reader heeft een stapel boeken vervangen. Metro gaat even terug in de tijd.
Traveller cheque vs creditcard
Dit zijn de dinosaurussen onder de betaalmiddelen. Járen geleden kon je bij een bank traveller cheques aanvragen, zodat je niet met een stapel buitenlandse valuta op reis hoefde. Eenmaal op de plaats van bestemming, bijvoorbeeld de Verenigde Staten, kon je zo’n cheque bij een bank inwisselen voor geld. Waarom mensen hiervan gebruikmaakten? Als je een traveller cheque kwijtraakte, was je het geld niet kwijt. Je kon die namelijk alleen inwisselen door bij de bank je handtekening te zetten. Tegenwoordig heb je gewoon je creditcard op zak of haal je met je pinpas flappen uit de muur.