Maud
Maud Nachtboek van Maud 11 nov 2017
Leestijd: 5 minuten

#15: Ik trok m’n poezenpak aan en wilde maar 1 ding

Terugblik: Maud stuurde haar leuke huisgenoot Sam een appje toen ze ergens op een after in Amsterdam zat. Dat ze aan hem moest denken, met suggestieve puntjes erachter… Ze hoorde niets van hem en toen ze de volgende middag terugkwam, begreep ze waarom. Met rode sekswangetjes lag hij op de bank met dat verwende paard van een Bella. Op het moment dat hij Mauds berichtje zag en wilde lezen, samen met Bella die zich over hem heen kronkelde, is het enige dat Maud kon bedenken om hem tegen te houden het appje te openen, net te doen alsof ze stikte in haar tosti. Sam gooide de telefoon weg en deed de Heimlichgreep bij haar, en drie keer raden waar de kleffe hap tosti in terecht kwam… (In de paardenstaart van Bella).

Waarom is er nou nóóit een Whatsapp-storing als je ‘m nodig hebt?! Ik had dat vorige week wel kunnen gebruiken, dan had ik tenminste niet dat appje aan Sam gestuurd en had ik niet net hoeven te doen alsof ik ziek aan het stikken was in mijn tosti. Maar dan had ik ook niet Sams sterke armen om me heen gevoeld…

Waarschijnlijk meteen de laatste keer, want waar hij eerst zo lief voor me was, lijk ik nu niet meer te bestaan. Nadat hij ‘m’n leven had gered’, ging Bella ervandoor en bleven wij achter, Maar nee hoor, denk vooral niet aan geurkaarsen en harpmuziek, maar aan een kortaf ‘ik ga een serietje kijken op m’n kamer’ en weg was Sam. De dagen erna ontweek hij al mijn blikken en ging hij me uit de weg. Gistermiddag las hij net iets te hard het ‘schattige appje’ van Bella voor aan onze andere huisgenoot Sacha, volgens mij vet expres zodat ik het ook kon horen, en toen was ik er klaar mee.

Ik besloot me gisteravond heel erg te gaan bezatten met m’n jaarclub en had ineens weer volle bak zin in mannelijke aandacht. Of fuck it, gewoon een hete vent in m’n bed, ik zal het beest (in bed, hopelijk) maar bij de naam noemen, al kon de naam me even niets schelen. Ik trok m’n meest sexy poezenpak aan, gooide m’n haar los, stiftte m’n lippen in Lady Danger (Mac) en ging bewapend met m’n het-kan-me-even-allemaal-gestolen-worden-houding op boevenpad.

En toen was daar in de tweede kroeg waar we waren ineens Holle Bolle Foet aka Frederik aka Fredje. Op ontgroeningskamp de nog wat sullige jongen, maar nu een van de meest populaire clubje-1-gasten en eerlijk is eerlijk: een lust voor het oog geworden. Een tijdje terug nodigde hij me al eens uit om ‘een kopje thee’ te komen drinken, wat hier jargon is voor: vergeet die thee, ik ga je helemaal uit elkaar trekken!

Toen zat ik nog met zowel Mark als Sam in mijn hoofd, maar gisternacht zat er niemand in mijn kop, behalve dat duivelse stemmetje dat ik de laatste tijd wel vaker hoor. Misschien moet ik haar een naam gaan geven, Malice ofzo, want ze schreeuwde het ook nu weer uit: GRIJP HEM (anders doe ik het)!

Fredje en ik gingen aan de bar zitten, begonnen met een vurig Harry Potter shotje en besloten toen dat het een goed idee zou zijn om er minimaal 17 (,,jaar ’17, supermooi jaar”) te drinken. ,,Pappie betaalt” grijnsde hij en leek wel even op Harry P. toen hij zijn creditcard tevoorschijn toverde. Ik besloot dat het toen tijd was voor een move en probeerde zo verleidelijk mogelijk ‘Sim Sala Bim’ te zeggen, met mijn wijsvinger een toverstok na te doen en die heel sensueel op zijn lippen te laten landen, maar het werd een lispelend ‘Slimslabalalim’ waarbij ik blijkbaar heel erg met consumptie praatte, getuige Freds hand die meteen zijn gezicht droogdepte en ik mijn vinger als een dronken slang bijna in zijn oog stak. Ik viel bijna van m’n kruk en dat was het moment dat hij me naar zich toetrok en me vol op m’n mond pakte. ,,Thee bij mij?” hijgde hij in mijn oor.

Een uur later lag ik in zijn bed, naakt en compleet ontnuchterd.

Hij bleek niet aan enig voorspel te doen, tenzij je het ongeduldig en hardhandig uittrekken van kleren daaronder verstaat, en voordat ik het goed en wel doorhad, propte Holle Bolle Foet zijn kleine dunne fluit in mij. Hij trok veel te hard aan mijn haar en sloeg een paar keer lomp op m’n kont en riep dingen als ‘ik weet wel wat jij lekker vindt, schatje’ en ‘oh je bent zo heet, jij…’ Volgens mij wist-ie niet eens meer hoe ik heette op dat moment. Net op het moment dat ik besloot dat dit niet echt (echt niet!) is wat ik wilde en ik onder hem vandaan wilde rollen, beëindigde hij na een minuut of anderhalf, als het niet minder was, zijn ‘liefdesspel’ met een finale stoot, of eigenlijk lullig stootje en rolde zich van mij af.

,,Vind je het heel erg om naar huis te gaan?” geeuwde Fredje, ,,ik slaap liever alleen.” Dit keer zorgde ik er voor dat ik mijn string wel weer aandeed, wil niet nog meer ondergoed in kroonluchters van jongenshuizen hebben hangen, en zonder hem nog verder iets te zeggen, wat ook tevergeefs was geweest, aangezien hij al luid snurkend lag te tukken, verliet ik zijn huis.

Onderweg voel ik m’n tranen branden en heb ik het gevoel dat nog veel meer in brand staat. Want in de heat of the moment hebben we geen condoom gebruikt, #stomstommerstomst, want Fredje lijkt me zo’n gast die je nog wel eens een soavenirtje kan meegeven…

VOLGENDE AFLEVERING > > >

Lees ook: #16: ‘Waarom bestaat er geen soa-morning-afterpil?’

< < < VORIGE AFLEVERING

Lees ook: #14: Blijf van mijn huisgenoot af, dom paard!

WIE IS MAUD?

,,Hoi, ik ben Maud (19). Waar de een postzegels of Efteling-laven verzamelt, spaar ik spannende ervaringen en houd in mijn dagboek – of beter: nachtboek – mijn laatste avonturen én veroveringen bij. Elke week geeft Metro een kijkje in mijn turbulente (studenten)leven.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.